آیا می‌دانستید که بیش از 1.5 میلیارد نفر در سراسر جهان از کم شنوایی رنج می برند؟ وقتی شخصی قادر به شنیدن صداها در آستانه طبیعی 0 تا 20 دسی‌بل نباشد آن شخص دارای اختلال شنوایی است. وضعیت شنوایی شخص وقتی بیشتر از 35 دسی‌بل باشد، می‌تواند به کم شنوایی جزئی تا ناشنوایی طبقه‌بندی شود. در طول تاریخ، بسیاری از افراد ناشنوا یا کم‌شنوا بر موانع زندگی خود و همچنین ناتوانایی‌های شنوایی خود غلبه کرده‌اند تا به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یابند. دستاوردهای این افراد برای بسیاریی به‌عنوان یک الهام می‌باشد! در این مقاله از سمعک اقدسیه قصد داریم به معرفی تعدادی از این افراد مشهور بپردازیم، از افراد کم شنوا و ناشنوای ورزشکار گرفته تا دانشمندان و سلبریتی‌ها. بیاید به شما یاداوری کنیم که هر چیزی با تلاش، اشتیاق و اراده امکان  پذیر است!

تفاوت بین ناشنوایی و کم شنوایی

این افراد مشهور که در ادامه معرفی شده‌اند از درجات مختلفی از کم شنوایی رنج می‌برند.

• کم شنوایی خفیف ( 26 – 40 دسی‌بل)
• کم شنوایی متوسط ( 41 – 55 دسی‌بل)
• کم شنوایی شدید ( 71 – 90 دسی‌بل)
• کم شنوایی عمیق تا ناشنوا ( 91 دسی بل به بالا)

برخی از این افراد مشهور کم شنوایی جزئی (کم شنوایی خفیف تا شدید) دارند در حالی که برخی ناشنوا هستند (عمیق ). ضروری است که بدانیم بین ناشنوایی و کم شنوایی تفاوت وجود دارد. سمعک‌ها می‌توانند با تقویت امواج صوتی، کیفیت زندگی افراد مبتلا به کم شنوایی شدید تا خفیف را بهبود دهند. اما افراد مبتلا به کم شنوایی بیش تر از 110دسی بل، ناشنوا در نظر گرفته می‌شوند، این یعنی آن‌ها توانایی کمی برای شنیدن صداها دارند. اغلب مزایای سمعک برای چنین افرادی محدود است.

چنانچه کاندید دریافت سمعک هستید، برای اطلاع از قیمت سمعک روی عنوان آن کلیک کنید.

ورزشکاران معروف ناشنوا و کم شنوا

1. یائو مینگ

درجه کم‌شنوایی: عمیق

آیا می‌دانستید این بسکتبالیست سرشناس چینی از ناحیه گوش چپ ناشنوا است؟ یائو مینک در مصاحبه‌ای فاش کرد که از 8 سالگی از کم شنوایی رنج می‌برد. با وجود کاهش شنواییش، او به حرفه درخشانش در انجمن ملی بسکتبال (NBA) ادامه داد و نماینده Houston Rockets بود. او هشت بار برای All-Star منتخب شد. یائو مینک برای بسیاری الهام‌بخش است که هرگز با وجود موانع از اهداف خود دست نکشند.

2. هادی چوپان

درجه کم شنوایی: متوسط تا شدید

هادی چوپان قبل از ورود حرفه‌ای به بدنسازی، مدتی در کشتی فعال بود تا اینکه دو سال هم در بوکس تایلندی کار کرد و به مقام‌های کشور هم رسید. اما ضربات سنیگین بوکس به سر باعث شد به شنوایی‌اش آسیب وارد شود. او اکنون از سمعک استفاده می‌کند و کم‌شنوایی‌اش را محبتی از طرف خداوند و علت موفقیت‌هایش می‌داند. او به طرفدارانش می‌گوید در برابر انتقادها و حرف‌های منفی دیگران کر شوید.

3. لاورنتیا تان

درجه کم شنوایی: عمیق

لاورنتیا تان یک ورزشکار سوارکاری پار المپیک اهل سنگاپور است. با وجود ناتوانی‌هایش به موفقیت‌های بین‌المللی دست یافته است. او که با فلج مغزی و هم ناشنوایی عمیق متولد شد، در سنین جوانی به اسب سواری به‌عنوان نوعی فیزیوتراپی پرداخت. اسب سواری باعث شد اعتمادبه‌نفس پیدا کند و عزت نفس خود را بهبود ببخشد. همچنین در مسابقات بین‌المللی، از جمله بازی‌های پارالمپیک شرکت کرد و موفق به کسب چندین مدال از پار المپیک شد.

سلبریتی های معروف ناشنوا و کم شنوا

4. میلی بابی براون

درجه کم شنوایی: عمیق (یکی از گوش‌های او)

میلی بابی براون بازیگر معروف، اولین بار با بازی باورنکردنی‌اش در سریال چیزهای عجیب از نتفلیکس شناخته شد. میلی با کم شنوایی عمیق به دنیا آمد و در نهایت از یک گوش ناشنوا شد. او در هشت سالگی تصمیم گرفت که بازیگر شود و خانواده‌اش برای حمایتش به لس‌آنجلس نقل مکان کردند.

میلی در هنگام اجرا با وجود این که نمی‌تواند به طور کامل صدای خود را بشنود، اما هرگز اجازه نمی‌دهد اعتمادبه‌نفسش در مورد بازیگری و خوانندگی متزلزل شود. میلی معتقد است تا زمانی که از انجام کاری لذت می‌برید، باید آن را انجام دهید. هیچ‌چیز نمی‌تواند شما را متوقف کند، حتی چالش‌های شنوایی شما!

5. هالی بری

هالی بری به‌عنوان اولین زن سیاهپوست برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن تاریخ شناخته شده، هالی پس از یک حادثه خشونت خانگی تقریبا 80 درصد از شنوایی خود را در گوش چپش از دست داد. با این حال، این او را از دنبال کردن اشتیاق خود برای بازیگری منع نکرد. او برای نقش‌هایش در فیلم‌های Catwoman، Monster Ball و سری فیلم‌های X-Men شناخته شده است.

6. آیومی هاماساکی

درجه کم شنوایی: عمیق

آیومی هاماساکی، ستاره جی پاپ و پرفروش‌ترین هنرمند ژاپنی در ناحیه گوش چپ خود ناشنوا شد و شنوایی گوش راستش نیز رو به وخامت رفت. در سال 2001، هاماساکی در اثر سرماخوردگی منجر به عفونت گوش شده. با بی‌توجهی به هشدارهای پزشکان برای اجنتناب از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، او به برگزاری تورهای کنسرت ادامه داد. با این که در یکی از تمریناتش از وزوز گوش رنج می‌برد، برای استراحت هم توقف نکرد. تا سال 2007 بود که نگران شنوایی خود شد، اما کمی دیر شده بود. در سال بعد گوش چپ او کاملا ناشنوا شده بود. با وجود این وضعیت، این باعث توقف حرفه خوانندگی او نشد. عشق او به صحنه او را مجبور می‌کرد به حرکت رو به جلو و ساختن موسیقی ادامه دهد. در سال 2017، آیومی چندین آزمایش شنوایی انجام داد و مطلع شد که شنوایی گوش راستش رو به وخامت است. او همچنین دچار سرگیجه و استفراغ نیز میشد چون کانال‌های نیم دایره‌ایی او (لوله‌های واقع در گوش داخلی)  آسیب دیده بود. آیومی هاماساکی همچنان به برگزاری کنسرت و تولید موسیقی جدید ادامه می‌دهد.

7. داریوش اقبالی

درجه کم شنوایی: عمیق

داریوش از مشهورترین و محبوب‌ترین خوانندگان پاپ ایرانی که پیش از انقلاب در ایران فعالیت داشته و پس از انقلاب به لس‌آنجلس مهاجرت کرده و فعالیت هنری خود را در آمریکا ادامه داده، در یکی از کنسرت‌های اخیر خود، رو به هواداران اعتراف تلخی داشت که همه را مبهوت کرد. داریوش گفت: «چندین سال است که ۷۰ درصد شنوایی خود را از دست داده‌ام و بدون شنیدن صداها، اجرا می‌کنم.

8. ابی

درجه کم شنوایی: متوسط تا شدید

موسیقی‌دانان درخطر سر و صدایی هستند که در تولید موزیک ایجاد می‌شود. این افراد در طی زمان، ممکن است توانایی شنیدن در آنان کاهش یابد. ابی خواننده معروف ایرانی نیز از کم شنوایی رنج می‌برد و از سمعک استفاده می‌کند. با وجود چالش‌های شنوایی که با آن دست و پنجه می‌کند به فعالیت خوانندگی خود و برگزاری تورها و کنسرت‌هایش ادامه می‌دهد. هیچ چیزی مانع از دنبال کردن عشقش، موسیقی نمی‌شود. ابی می‌گوید می‌خونم چون زنده‌ام.

9. استیون کولبر

درجه کم شنوایی: عمیق (گوش راست)

استیون کولبر بازیگر و کمدین آمریکایی در کودکی دچار تومور در گوش راست خود شد. پزشکان برای برداشتن ایمن آن مجبور شدند پرده گوش او را نیز بردارند. رویای کودکی او برای تبدیل شدن به یک زیست‌شناس دریایی از بین رفت زیرا شرایط او مانع از غواصی او شد. او که در طول سال‌های دانشگاه به بازیگری علاقه‌مند شد، برای تبدیل شدن به یک هنرپیشه دراماتیک، تحصیل کرد. کولبر قبل از اینکه دیوید لترمن مجری برنامه The Late Show شود، در پروژه‌های تلویزیونی متعددی شرکت داشت. در سال 2020، او مبتلا به سرگیجه موضعی (BPPV) شد (وضعیتی که باعث سرگیجه هنگام حرکت سر می‌شود). این او را از رفتن به محل کار منع نکرده است و او همچنان در صنعت سرگرمی فعال است.

10. گرایمز

گرایمز خواننده، ترانه‌سرا و تهیه‌کننده است که معمولا او را در تصویری کنار سرمایه‌گزار معروف به نام ایلان ماسک دیدیم. در سال 2012، کاهش شنوایی و وزوز گوش، باعث شد که تعدادی از برنامه‌های خود در کانادا و همچنین کل تور اروپایی خود را لغو کند. صدای زنگ در گوش‌های او حتی باعث ایجاد مشکل در خواب او شد. او امروزه به خلق و تولید موسیقی ادامه می‌دهد.

11. اریک کلاپتون

درجه کم شنوایی: شدید

آیا می‌دانستید که اریک کلاپتون، ستاره راک و برنده چندین جایزه گرمی از وزوز گوش و کاهش شنوایی رنج می‌برد؟ عادت او به نواختن موسیقی با بالاترین میزان صدا و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بلند باعث شد که او دچار کم شنوایی ناشی از نویز شود. کلاپتون با وجود مشکل شنوایی با آسیب عصبی دست و پنجه نرم می‌کند. او با تمامی این موانع به عنوان یک نوازنده مشغول و فعال است. کلاپتون از سمعک استفاده می‌کند و به دیگران نیز توصیه می‌کند که برای محافظت از گوش خود در برابر صدا های بلند از گوش گیر استفاده کنند.

12. لودویگ فان بتهوون

درجه کم شنوایی: عمیق

بتهوون به‌عنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان تمام دوران شناخته می‌شود، این نابغه موسیقی در دهه بیست سالگی‌اش کم شنوایی را تجربه کرد. شنوایی او در طول زندگی‌اش رو به وخامت می‌رفت. زمانی که او 44 ساله بود، کاملا شنوایی‌اش را از دست داده بود. درواقع او مجبور بود برای مکالمه با دیگران یادداشت بنویسد. بتهوون با وجود ناشنوایی‌اش به آهنگسازی ادامه داد. برخی از اثار بزرگ خود را مانند سمفونی نهم را با همان ناشنوایی خلق می‌کرد.

سیاستمداران معروف ناشنوا و کم شنوا

13. رونالد ریگان

درجه کم شنوایی: متوسط (گوش چپ) و شدید ​​(گوش راست)

رونالد ریگان چهلمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود. او قبل از این که سیاستمدار شود، یک هنرپیشه سرشناس با سابقه کاری درخشان بود. در حین فیلم‌برداری یکی از فیلم‌های او، یک تپانچه از فاصله نزدیک به گوش راستش شلیک شد. این تیراندازی شروع کم شنوایی او بود. در سال 1983، سال‌ها پس از این حادثه، ریگان، به‌عنوان چهلمین رئیس جمهور آمریکا منتخب شد. دیدن رئیس جمهور با سمعک منجر به کاهش انگ منفی مرتبط با سمعک در آن زمان شد.

14.بیل کلینتون

درجه کم شنوایی: شدید

بیل کلینتون چهل و یکمین رئیس‌جمهور پس از ریگان است. او نیز از سمعک استفاده می‌کند. گفته می‌شود مشکلات شنوایی او نتیجه قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بلند بود. زیرا فعالیت‌هایی چون شکار و نواختن ساکسیفون و شرکت در راهپیمایی‌های تبلیغاتی داشت. و این باعث تشدید کم شنوایی او شد. بیل کلینتون، شهروندان هم سن و سال را تشویق کرد که سلامت شنوایی خود را در الویت قرار دهند. او همچنین به همراه دخترش داوطلب شد تا به مردم آفریقا سمعک اهدا کند.

مخترعان و دانشمندان معروف ناشنوا و کم شنوا

15. توماس ادیسون

درجه کم شنوایی: عمیق

توماس ادیسون مهم‌ترین و مشهورترین مخترع تاریخ در سن 12 سالگی دچار کم شنوایی در یک گوش و ناشنوایی در گوش دیگرش شد. با این وجود اجازه نداد کاهش شنوایی‌اش مانع او شود. ادیسون مشکل شنوایی‌اش را هیچ وقت به چشم ضعف نگاه نمی‌کرد بلکه آن را موهبتی می‌دانست، زیرا می‌توانست بر تحقیقات و اختراعات خود بدون هیچ حواس‌پرتی تمرکز کند. او در طول زندگی خود بیش از 1000 حق ثبت اختراع داشت و لامپ رشته‌ای، دوربین فیلم‌برداری و باتری ذخیره‌سازی قلیایی و بسیاری دیگر را اختراع کرد.

16.رابرت گرانت آیتکن

درجه کم شنوایی: عمیق

17.تیلی ادینگر

درجه کم شنوایی: شدید

تیلی ادینگر از بنیانگذاران دیرین نورولوژی، رشته‌ایی که به مطالعه مغز و سیستم عصبی می‌پردازد. در سال‌های نوجوانی اش، تشخیص داده شد که به اتواسکلروز مبتلا است و مرحله از دست دادن شنوایی‌اش شروع شد و مجبور شد به‌شدت به سمعک وابسته شود. تیلی بدون توجه به کاهش شنوایی خود، دکترای خود را دریافت کرد و در موزه سنکنبرگ مشغول به کار شد. تیلی ادینگر پس از به قدرت رسیدن نازی‌ها ناچار به فرار از کشورش شد و مقیم ایالات متحده آمریکا شد و در موزه جانورشناسی تطبیقی در دانشکاه هاروارد کار کرد. با وجود چالش‌های زیاد در زندگی اش، بر تمامی چالش‌ها غلبه کرد و به دانشمند و محقق بسیار محترمی تبدیل شد که کمک‌های قابل توجهی در زمینه دیرینه نورولوژی کرد.

نویسندگان معروف ناشنوا و کم شنوا

18.هلن کلر

درجه کم شنوایی: عمیق

هلن کلر در 19 ماهگی در اثر یک بیماری، ناشنوا و نابینا شد. با وجود ناشنوایی و نابینایی در سنین پایین، موانع متعددی را پشت سر گذاشت و به چهره برجسته در تاریخ آمریکا تبدیل شد. کلر اولین نابینای ناشنوا بود که مدرک لیسانس گرفت و اولین زنی بود که مدرک افتخاری را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. هلن خود را وقف بهبود زندگی دیگران کرد و کتاب‌ها و مقالات متعددی نوشت و تجریات زندگی‌اش را به اشتراک گذاشت و بیشتر وقت خود را به دفاع از اهداف اجتماعی مانند حق رای زنان و حقوق افراد معلول اختصاص داد. مدال آزادی ریاست جمهوری، جهت قدردانی از دستاوردهای خارق العادش به او عطا شد. میراث هلن کلر همچنان به الهام بخشیدن به نسل‌ها ادامه می‌دهد و یاداور این است که هرچیزی با تلاش و فداکاری ممکن است.

19.سیسیلیا کارولینا بل

درجه کم شنوایی: عمیق

سی سی بل از کم شنوایی حسی عصبی رنج میبرد و در سن 4 سالگی شنواییش را از دست داد. سی سی بل به خاطر رمان گرافیکی زندگینامه‌اش El Deafo شناخته می‌شود، شروع به نوشتن این کتاب کرد تا به افراد کمک کند درک و ارتباط خوبی را با افرادی که کم شنوایی دارند، داشته باشند. کتاب او برنده جایزه افتخاری نیوبری از انجمن کتابخانه آمریکا شد و پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز است.

چگونه سمعک می‌تواند برای افراد کم شنوایی مفید باشد؟

با استفاده از سمعک، افراد کم شنوا کیفیت زندگی آن‌ها را به میزان قابل توجهی بهبود می‌بخشد. آن‌ها می‌توانند احساس ارتباط بیشتری با دنیا داشته باشند و در فعالیت‌های اجتماعی، شناختی و فیزیکی بهتر عمل کنند. این به نوبه خود، وضعیت روحی روانی آن‌ها را بهبود می‌بخشد و احساس انزوا را کاهش می‌دهد.

ارتباطات را بهبود می‌بخشد

سمعک می‌تواند به افراد مبتلا به کم شنوایی کمک کند تا گفتار را بهتر درک کنند، چه در محیط‌های آرام و چه در محیط‌های پر سر و صدا. سمعک می‌تواند توانایی آن‌ها را برای برقراری ارتباط موثر با خانواده، دوستان و همکاران را بهبود بخشد.

اعتماد به نفس را افزایش می‌دهد

سمعک باعث می‌شود که افراد کم شنوا اعتماد به نفس خود را در موقعیت‌های اجتماعی افزایش دهند و نسبت به توانایی خود در برقراری ارتباط با دیگران احساس اطمینان بیشتری کنند و تمایل بیشتری برای شرکت در گفتگوها پیدا کنند.

روابط را بهبود می‌بخشد

آیا می‌دانستید که سمعک علاوه بر بهبود شنوایی می‌تواند روابط را بهبود بخشد؟ هنگامی که افراد مبتلا به کم شنوایی قادر به برقراری ارتباط موثرتر باشند، احساس ارتباط بیشتری با عزیزان خود کرده و بیشتر درگیر فعالیت‌های اجتماعی شده و کمتر احساس انزوا می کنند.

خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش می‌دهد

مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به کم شنوایی درمان نشده در معرض خطر زوال شناختی و زوال عقل هستند. با استفاده از سمعک، این افراد می‌توانند توانایی خود را در پردازش و درک گفتار بهبود بخشند. این یعنی سمعک می‌تواند به حفظ عملکرد شناختی کمک کند.

چنانچه شنوایی شما دچار مشکل شده است، ما در کلینیک سمعک اقدسیه باکمک متخصص شنوایی سنجی در کنار شما هستیم تا بهترین راه‌حل را ارائه کنیم. ازجمله خدمات ما می‌توان به شنوایی سنجی در منزل و تجویز سمعک در منزل هم اشاره کرد که درصورت نیاز می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

همانطور که از نامش پیداست به سمعکی که کاملا در عمق کانال گوش قرار بگیرد و قابل رویت نباشد، سمعک نامرئی گفته می شود.

سمعک‌های نامرئی 2 نوع هستند. نوع اول وقتی درون گوش قرار می‌گیرد از روبرو و از طرفین قابل مشاهده نیست. نوع دوم از روبرو قابل دیده شدن نیست اما از طرفین وقتی داخل گوش کاربر را با دقت نگاه کنیم، اندکی قابل رویت است. به سمعک نوع اول iic و نوع دوم cic گفته می‌شود.

iic مخفف عبارت invisible in canal است. یعنی نه از روبرو و نه از طرفین قابل مشاهده نیست و 100% مخفی است.
cic مخفف عبارت completely in canal است که از روبرو دیده نمی‌شوند اما از کنارین اندکی قابل مشاهده هستند.

برای اینکه فرق سمعک‌های cic و iic را بهتر متوجه شوید نگاهی به تصویر زیر بیاندازید:

مهم ترین ویژگی‌های سمعک CIC

• از روبرو دیده نمی‌شوند اما از طرفین تا حدودی قابل مشاهده است
• از باتری سایز 10 (زرد رنگ) تغذیه می‌کند
• حداکثر بهره 65 دسی‌بل و حداکثر خروجی 123 دسیبل دارد. بنابرین تا افت شنوایی 85 دسی‌بل را می‌تواند پوشش دهد (برای افرادی که افت شنوایی بیشتر از 85 دسیبل دارند مناسب نیست)
• در برخی برند ها قابلیت برقراری ارتباط بلوتوثی و وایرلس دارد؛ یعنی می تواند به موبایل متصل شده و به عنوان هندزفری بلوتوثی عمل کند.
• مقاومت بالایی در مقابل تعریق و رطوبت دارد و دارای شاخص IP 68 است.

مهم ترین ویژگی های سمعک IIC

•  %100 نامرئی بوده و از روبه رو و طرفیت قابل مشاهده نیست
• از باتری سایز 10 (زرد رنگ) تغذیه می‌کند
• حداکثر بهره 55 دسی‌بل و حداکثر خروجی 116 دسی‌بل دارد. بنابرین می‌تواند مقادیر کم شنوایی تا 75 دسی‌بل را پوشش دهد (اندکی ضعیف‌تر از سمعک CIC است)
• در هیچ یک از برندها قابلیت برقراری ارتباط بلوتوثی و وایرلس را ندارد

برای ساخت سمعک نامرئی قالب‌گیری عمیق نیاز است:

در تصویر زیر آناتومی گوش خارجی انسان را می‌بینید. اگر بخواهیم سمعک IIC بسازیم باید از چند میلی‌متری پرده گوش قالب‌گیری کنیم. سپس قسمتی که در شکل نشان داده شده است را برش بزنیم و در ساخت سمعک IIC از آن استفاده کنیم.

اما در ساخت سمعک CIC قالب‌گیری عمیق نیاز نیست زیرا این سمعک‌ها در فاصله 1 الی 2 سانتی‌متری پرده گوش قرار می‌گیرند.

نمونه یک قالب‌گیری خوب برای سمعک iic را در تصویر زیر ببینید:

نمونه تجویز سمعک نامرئی cic در کلینیک سمعک اقدسیه

نمونه تجویز سمعک نامرئی iic در کلینیک سمعک اقدسیه

مزایای سمعک نامرئی

• مکان‌یابی و جهت‌یابی اصوات توسط این سمعک‌ها راحت‌تر و بهتر از سایر مدل‌های سمعک است؛ زیرا با قرار گرفتن در مجرای گوش از خواص آکوستیکی لاله گوش برای مکان‌یابی طبیعی اصوات بهره می‌برند.
• به دلیل قرار گرفتن در عمق مجرا، احتمال تقویت نویز باد توسط این سمعک‌ها کم است.
• به دلیل اینکه در فاصله چند میلی‌متری پرده گوش قرار دارند، کیفیت صدایی بسیار خوبی داشته  اعوجاج و فیدبک بسیار کمی دارند.
• مهمترین مزیت این سمعک‌ها نیز نامرئی بودن و حفظ زیبایی ظاهری کاربر است.

سمعک نامرئی برای چه افرادی مناسب است ؟

قبل از انتخاب سمعک‌های نامرئی باید 2 مورد برسی شوند:
1) شکل و اندازه مجرای گوش: مجرای گوش انسان از 2 قسمت تشکیل شده است؛ قسمت غضروفی و قسمت استخوانی.
قسمت غضروفی 2/3 ابتدایی کانال گوش انسان را تشکیل می‌دهد که شامل فولیکول‌های مو و غدد تولیدکننده جرم گوش است.
قسمت استخوانی 1/3 داخلی کانال گوش انسان را تشکیل می‌دهد و فاقد فولیکول‌های مو و جرم گوش است.

برای ساخت سمعک نامرئی IIC، باید شنوایی شناس قالب اولیه بسیار عمیقی از مجرای گوش تهیه کند. این کار به مهارت زیادی نیاز دارد تا علاوه بر این که خمیر قالب‌گیری تا نزدیکی پرده گوش می‌رود، به پرده آسیبی وارد نشود. به این منظور و همچنین برای این که در مراحل بعدی، کاربر بتواند به راحتی از سمعک خود استفاده کند، لازم است یک سوم انتهایی مجرای گوش که قرار است سمعک در آن قرار گیرد، قطر مناسب (بیشتر از 6 میلیمتر) داشته باشد. در صورت باریک بودن مجرای گوش و یا شکل پر پیچ و خم آن که مانع جای‌گذاری سمعک در گوش می‌شوند، فرد کاندید دریافت سمعک IIC نبوده و در بهترین حالت می‌تواند سمعک CIC بگیرد.

2) میزان و شکل کم شنوایی: اکثر سمعک‌های نامرئی برای افراد مبتلا به کم شنوایی ملایم تا متوسط مناسب بوده و مقادیر بیشتر کم شنوایی را پوشش نمی‌دهند.
همچنین یکی از موارد کنترااندیکاسیون سمعک‌های داخل گوشی، افرادی هستند که دچار کم شنوایی فرکانس بالا بوده و در فرکانس‌های پایین شنوایی نسبتا” خوبی دارند. در این افراد، با انسداد مجرای گوش توسط سمعک «اثر انسداد (Occlusion Effect)» رخ داده و فرد از پیچیدن صدای سمعک در گوش شکایت می‌کند. بهترین راه غلبه بر اثر انسداد، قرار گرفتن سمعک در عمق مجرای گوش و نزدیک به پرده تمپان است. بنابراین برای این افراد اغلب سمعک IIC نسبت به CIC اولویت دارد. البته به شرط این که میزان کم شنوایی در محدوده پوشش سمعک‌های IIC باشد.

قیمت سمعک نامرئی

سمعک های نامرئی طیف وسیعی هستند که شامل چندین سمعک مختلف می شود.

حداقل قیمت سمعک نامرئی 8 میلیون تومان (سمعک های دولتی ) و حداکثر قیمت آنها در حدود 50 میلیون تومان است.
اگر سمعک نامرئی دارای تکنولوژی حداقلی باشد، قیمت آن هم اندک است و همچنان که سطح تکنولوژی سمعک افزایش پیدا می کند قیمت آن هم افزایش می یابد.
بنابرین اگر شما یک سمعک نامرئی با حداقل تکنولوژی تهیه کنید حدودا 8 میلیون تومان باید هزینه کنید.

اگر فرق سمعک های بالا را نمی دانید و از سطوح کیفیتی سمعک ها بی اطلاع هستید، توصیه می شود مقاله قیمت سمعک را با صبر و حوصله مطالعه نمایید؛ اما اگر به صورت خلاصه بخواهیم توضیح دهیم باید بگوییم که همه برندهای تاپ سمعک 5 نوع سمعک نامرئی می سازند. این سمعک ها در محیط های ساکت عملکرد تقریبا یکسانی دارند اما در محیط های شلوغ هرچقدر کیفیت سمعک بالاتر باشد، درک گفتار بهتری هم ارائه می دهد.
بنابرین تفاوت آنها فقط در پردازش صدا در محیط های شلوغ است.

جدول قیمت سمعک نامرئی آبان 1403

سمعک نامرئی اتیکن

همیشه در بحث سمعک‌های نامرئی 2 مورد بسیار حائز اهمیت است:

1. در عین کوچک بودن پرقدرت باشد
2. کیفیت صوتی خوبی ارائه دهد

یکی از بهترین سمعک‌های نامرئی جهان سمعک Oticon دانمارک مدل OWN است.

سمعک OWN اتیکن علاوه بر اینکه بسیار کوچک است قدرت بسیار زیادی هم دارد و تا افت شنوایی 90 دسیبل را پاسخ می‌دهد؛ این سمعک قوی‌ترین سمعک نامریی دنیا است.

اما مهم‌ترین ویژگی این سمعک چیزی ورای کوچک بودن و قدرتمندی آن است و آن کیفیت صوتی خارق العاده این سمعک است. صدای این سمعک‌ها بسیار شفاف است و کاربران درک صوتی خوبی حتی در محیط‌های شلوغ دارند.

احتمالا بیماری گوش شناگر تا کنون از سوغاتی های تلخ تعطیلات ساحلی‌تان بوده است. این بیماری اغلب با غوطه ور شدن در اقیانوس یا استخر رخ می دهد، اما در حقیقت شما می‌توانید در خشکی نیز به این بیماری دچار شوید. در ادامه این مقاله از سمعک اقدسیه با ما همراه باشید.

بیماری گوش شناگر یا اوتیت خارجی بر قسمت خارجی گوش یعنی کانال گوش تاثیر می گذارد. کانال گوش از سوارخ بیرونی شروع می شود و تا پرده گوش ادامه پیدا می کند.

گوش شناگر چیست؟

به‌صورت خلاصه به عفونت مجرای گوش خارجی، گوش شناگر می‌گویند. این عفونت اغلب توسط آبی که در گوش باقی می‌ماند، ایجاد می‌شود. زیرا محیطی مرطوب برای رشد باکتری‌ها در کانال گوش ایجاد می‌کند. هم‌چنین، مواردهایی که منجر به گوش شناگر می‌شوند، داخل کردن انگشت، گوش پاک کن و سایر اشیاء در گوش می‌باشد. چرا که به لایه نازک پوستی آسیب می‌رساند و باکتری‌ها راهی برای ورود از این طریق پیدا می‌کنند. درمان سریع این بیماری می‌تواند به جلوگیری از عوارض و عفونت‌های جدی‌تر کمک کند.

این مهم نیست که چگونه به بی بیماری گوش شناگر مبتلا شدید. مهم آن است که به علائم آن آگاه باشید و هر چه زود تر برای درمان آن اقدام کنید. بیماری گوش شناگر یک عفونت خارجی است، عفونتی در کانال گوش شما ( لوله ای که از سوراخ گوش تا پرده گوش امتداد دارد) می باشد. این عفونت با عفونت شایع گوش که اغلب پس از سرماخوردگی اتفاق می افتد بسیار متفاوت است. عفونت گوش پس از سرماخوردگی را عفونت میانی گوش یا اوتیت میانی میگویند که در عمق گوش و جلو پرده گوش اتفاق می افتد. بیماری گوش شناگر معمولا توسط باکتری یا ویروس و قارچ ایجاد می شود. علائمی که ممکن است به آن دچار شوید:

• خارش در گوش
• درد، که می‌تواند شدید شود
• مشکل در شنوایی (که با متورم شدن مجرای گوش، صدا خفه به نظر می‌رسد)
• تخلیه چرک از گوش

یکی از راه‌های تشخیص نوع عفونت گوش این است که اگر هنگام کشیدن یا فشار دادن لاله گوش، گوشتان درد کرد، احتمالا به گوش شناگر مبتلا هستید.

علائم بیماری گوش شناگر چیست؟

هنگامی که دچار گوش شناگر شدید، چه بعد از استخر و یا به دلیل عفونت در زمانی که در خشکی بودید (علائم بیماری در هر صورت مشابه است). ممکن است متوجه علائم زیر شوید:

• احساس خارش در داخل گوش
• درد شدید در گوش
• درد گوش به هنگام تکان دادن سر یا کشیدن آرام لاله گوش
• حساسیت در داخل گوش
• خارج شدن مایع از گوش
• ترشحات زرد رنگ و بدبو
• کم شنوایی موقت ( صدا ها خفه به نظر می رسند)
• گوش مسدود شده و احساس پری در گوش
• قرمزی و تورم در گوش خارجی
• تب خفیف

علت مبتلا شدن به گوش شناگر چیست؟

در اکثر مواقع، گوش شما با میکروب هایی که سبب ایجاد گوش شناگر و عفونت خارجی می شود، مبارزه می کند. جرم گوش سپر دفاعی در برابر آسیب‌هایی که مجرای گوش را تحدید می کند، می باشد. جرم گوش شما، رشد میکروب ها را سخت می کند. پس شما باید سپاس گزار وجود جرم گوشتان باشید.

اما اگر پوست خراشیده باشد، میکروب‌ها می‌توانند وارد کانال گوش شما شوند و سبب عفونت شوند. برخی از دلایل رایج ابتلا به گوش شناگر شامل:

• دخول در گوش: اگر از گوش پاک کن، انگشت، گیره مو، درب خودکار یا هر چیز دیگری برای تمیز کردن گوش خود استفاده می‌کنید، می‌تواند جرم‌های محافظ گوش را بمالد یا پوست شما را خراش دهد. حتی هدفون‌ها گوش‌گیرها و سمعک‌ها نیز می‌توانند این تاثیر را مخصوصا در استفاده طولانی مدت داشته باشند.
• رطوبت حبس شده در گوش: گیر کردن آب در مجرای گوش شما پس از شنا، غوطه ور شدن در وان آب گرم و یا حتی دوش گرفتن و حمام کردن، می تواند مقداری از جرم گوش را از بین ببرد و پوست را نرم کند، که این مورد می تواند ورود میکروب ها را آسان تر کند.

آب و هوای مرطوب و عرق نیز می توانند همین مشکل را ایجاد کند. میکروب ها مکانی گرم و مرطوب را برای رشد دوست دارند.

بنابراین رطوبت حبس شده در گوشتان برای آن ها عالی هستش.

چیزهای دیگری نیز می توانند در گوش شناگر نقش داشته باشند، مانند:

• سن شما: در حالی که گوش شناگر ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، در کودکان و نوجوانان بیشتر شایع است.
• کانال های گوش باریک: بچه ها اغلب کانال های گوش کوچکی دارند که به خوبی تخلیه نمی شود.
• واکنش ها و شرایط پوستی: گاهی اوقات محصولات مو، لوازم آرایشی و جواهرات می توانند پوست شما را تحریک کنند و مشکلات پوستی مانند اگزما و پسوریازیس بوجود آورند که احتمال ابتلا به گوش شناگر را افزایش دهند.

عوارض گوش شناگر

در اکثر مواقع، گوش شناگر پس از دو روز پس از شروع درمان شروع به بهبود می کند. اما در بعضی مواقع ممکن است بدتر شود یا منجر به مشکلات دیگری شود، مانند:

گوش شناگر طولانی مدت ( عفونت خارجی مزمن): این زمانی است که گوش شناگر در عرص 3 ماه از بین نمی رود. که درصورت باکتری، قارچ، آلرژی یا بیماری های پوستی می تواند اتفاق بیفتد. پزشک ممکن است نیاز به آزمایش نمونه ای از مایع در گوش شما داشته باشد تا به شما در تصمیم گیری بهترین درمان کمک کند.
سایر عفونت ها: در بعضی مواقع، باکتری می تواند به عمق پوست یا سایر قسمت های بدن شما گسترش یابد. یکی از بیماری های نادر عفونت خارجی بدخیم است. زمانی اتفاق می افتد که عفونت به استخوان و غضروف سر شما منتقل شود. این یک مورد اورژانسی است و بیشتر افراد مسن مبتلا به دیابت و افراد مبتلا به HIV یا سایر مشکلات سیستم ایمنی دیده می شود.

درمان این عفونت ها با آنتی بیوتیک های قوی تر، از طریق دهان یا از طریق سوزن (IV) است.

چگونه به بیماری گوش شناگر مبتلا نشویم؟

خشک نگه داشتن گوش ها موثر ترین عامل جلوگیری از گوش شناگر هستش. گوش شناگر زمانی اتفاق می افتد که آب در کانال گوش شما حبس شده و مکانی برای تکثیر باکتری ها و قارچ ها ایجاد کند. راهای خشک کردن عبارتند از:

• هنگام شنا از گوش گیر تمیز استفاده کنید.
• قرار دادن گوله های پنبه ایی در گوش هنگام شستن مو
• استفاده از یک حوله خشک برای خشک کردن گوش پس از حمام
• تخلیه آب از گوش با چرخاندن سر به این طرف و آن طرف و کشیدن لاله گوش
• استفاده از سشوار برای خشک کردن آب در گوش

از گوش های خود محافظت کنید

• چیزی وارد کانال گوش خود نکنید
• در آب های آلوده شنا نکنید
• اگر از هدفون استفاده می کنید یا از سمعک استفاده می کنید، حتما آنها را قبل از قرار دادن در گوش خود تمیز کنید.
• آموزش لازم برای تمیز نگه داشتن سمعکتان را دریافت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت مشاهده علائم عفونت گوش، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. اگر احساس سرگیجه یا زنگ زدن در گوش دارید به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است مشکل جدی تری داشته باشد که باید معاینه شوید. مخصوصا اگر موارد زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید. پزشک میتواند دارویی را پیشنهاد کند که به شما تسکین دهد.
• ضایعه روی پوست سر یا نزدیک گوش. ممکن است درماتیت سبوره‌ یا زوناداشته باشید. پزشک می تواند درمان توصیه کند.

توهم شنیداری زمانی رخ می‌دهد که شما صداها یا نویزهایی را می‌شنوید که در واقعیت وجود ندارند. در برخی موارد، این توهم‌ها موقتی و بی خطر هستند. در موارد دیگر ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری روانی جدی باشند. توهم‌های شنوایی دارای علت های مختلف هستند.

توهم شنیداری چیست؟

شنیدن صداهایی که هیچ منبع خارجی ندارند را توهم شنیداری می‌گویند یا به عبارت دیگر شنیدن صداهایی که وجود ندارند  و به نظر می‌رسد صدا از اطرافتان آمده، اما در واقع توسط ذهنتان ساخته شده است را توهم شنیداری می‌گویند.  توهم شنیداری در بعضی مواقع موقتی و بی‌خطر هست اما در بعضی مواقع می‌تواند نشانه یک بیماری جدی روانی باشد.

علت های توهم شنیداری

موارد متعددی در حوزه توهم شنیداری تا کنون توسط بیماران گزارش شده است. این موارد اغلب نشانه روان پریشی است که در حدود 60 تا 70 درصد در افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، دو قطبی، زوال عقل و افسردگی عمده رخ می‌دهد. در گزارشات توهم شنیداری توسط برخی از بیماران، شنیدن صداها یا برخی ملودی‌های موسیقی گزارش شده است. در هر صورت شواهد نشان داده که شنیدن صداهای خیالی همیشه نشانه بیماری روان نیست، افراد سالم و افراد دچار نقص شنوایی نیز دچار توهم شنوایی می‌شوند. براساس بررسی‌هایی که توسط سازمان بهداشت جهانی انجام شده تقریبا یک نفر از هر 20 نفر حداقل یک بار درطول زندگی خود دچار توهم شنیداری می‌شوند. در ادامه مقاله از سمعک اقدسیه علت‌های توهم شنیداری را می‌خوانید.

1. بیماری‌های روانی

 اختلال اسکیزوفرنی

یکی از شایع‌ترین علت‌های توهم شنوایی اختلال اسکیزوفرنیا است. 75 درصد افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنیا گزارش داده‌اند که توهم شنوایی را تجربه کرده‌اند. صداهایی که افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا می‌شنوند، اغلب منفی و کنترل کننده هستند که می‌توانند بر روی زندگی فرد تاثیر منفی بگذارند. توهم شنیداری هم چنین در شرایط روانی دیگر نیز دیده می‌شود.

اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی تقریباً دو درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد، علائم دو قطبی می‌تواند شامل توهمات شنوایی نیز باشد.

اختلال شخصیت مرزی

تحقیقات نشان می‌دهد که بین 26 تا 54 درصد از افراد مبتلا به شخصیت مرزی توهم، هذیان یا انواع دیگر روان پریشی را تجربه می‌کنند. آن‌ها به احتمال زیاد توهمات شنیداری کلمات تکراری یا عبارات کامل را تجربه می‌کنند.

2. زوال عقلی

• پاریکینسون
• آلزایمر
• تومور های مغزی

برخی از اشکال زوال عقلی مانند بیماری پارکینسون و آلزایمر در مراحل پیشرفته، تومورهای مغزی (در مخچه و بطن ها) نیز با توهم شنیداری همراه هستند.
بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل دچار توهم می‌شوند، مانند دیدن کودکان در خانه یا شنیدن افرادی که آنجا نیستند. این توهمات بصری (دیدنی) و شنیداری می‌تواند برای فرد و مراقبانش بسیار ناراحت کننده باشد.
این می‌تواند شامل شنیدن صحبت‌های افرادی باشد که واقعاً آنجا نیستند، یا صداهایی که وجود ندارند مانند زنگ یا اکو. پیشنهاد می‌کنم مطمئن شوید که فرد یک آزمایش شنوایی بروز انجام داده است تا هرگونه مشکل شنوایی فیزیکی را رد کند.

3. مصرف الکل و مواد مخدر

علت دیگر می‌تواند مصرف مواد مخدر و الکل باشد که عملکرد شناختی را تضعیف می‌کند و می‌تواند منجر به اشتباه در واقعیت شود. از موادهای توهم زا که می‌توانند توهم شنوایی ایجاد کنند میتوانیم به ال اس دی، آمفتامین، کوکائین و … اشاره کنیم و هم چنین اگر فردی مشروب بنوشد، ممکن است چیزهایی را ببیند یا بشنود که واقعاً وجود ندارند.

توهمات الکلی

توهم الکلی می‌تواند با توهمات شنوایی، علائم پارانوئید و ترس همراه باشد. توهمات معمولاً توهمات شنوایی سوم شخص هستند که اغلب تحقیرآمیز یا دستوری هستند و در هوشیاری رخ می دهند. آن‌ها ممکن است به شکل قطعاتی از مکالمه یا موسیقی باشند و ممکن است هذیان‌های ثانویه یا طولانی باشند. علائم ممکن است بسیار ناراحت کننده باشد و ممکن است منجر به خودکشی شود.

4. توهم پیشاخواب و پیشابیداری

توهمات پیشا خواب و پیشا بیداری هر دو توهمات مرتبط با خواب هستند. توهمات پیشاخواب (هیپناگوژیک) زمانی که شما به خواب می‌روید و توهمات پیشابیداری (هیپنوپمپیک) در هنگام بیدار شدن اتفاق می‌افتد. این توهم‌ها معمولا طبیعی هستند و نشانه‌ایی از بیماری‌های روانی و جسمی نیست. اگرچه که ممکن است در افراد مبتلا به اختلالات خواب بیشتر تجربه شوند.

تفاوت توهم هیپناگوژیک با کابوس

تفاوت توهم پیشاخواب ( هیپناگوژیک) با رویا دیدن می‌تواند توسط شما قابل تشخیص باشد. چرا که رویاها معمولا یک داستان دارند، در حالی که توهم‌های هیپناگوژیک وقتی اتفاق می‌افتد که شما هنوز بیدارید و یا تقریبا در خواب هستید یا به‌عبارتی در حالت بین خواب و بیداری (گرگ و میش) هستید. علاوه بر این، احتملا وقتی از خواب یا کابوس بیدار می‌شوید، فورا متوجه خواهید شد که فقط خواب بود، و داشتید خواب می‌دیدید. اما در توهمات هیپناگوژیک که در حالت بین بیداری و خواب اتفاق می‌افتد ممکن است مدتی طول بکشد تا بفهمید چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست.

علائم توهم هیپناگوژیک

توهمات هیپناگوژیک بصری

این توهمات می‌تواند بصورت بصری (اشکال، رنگ ها و تصاویر متحرک) باشند. به عنوان مثال، یک توهم هیپناگوژیک ممکن است شبیه به نگاه کردن به یک کلایدسکوپ باشد. این تصاویر می‌توانند ایستاده یا متحرک باشند، اما مانند رویاها شامل داستان نیستند.

توهمات هیپناگوژیک شنیداری

این توهمات معمولا شامل شنیدن صداهای پس زمینه می‌باشند. از توهمات شنیداری رایج می‌توان به شنیدن صدای تلفن، زنگ در، صدای افراد در حال صحبت و یا صدای حیوانات اشاره کرد. این صداها مانند رویا با داستان همراه نیستند.

توهمات هیپناگوژیک حسی یا لمسی

این توهمات وقتی ایجاد می‌شود که فرد احساسات بدنی را احساس کند که در حقیقت رخ نمی‌دهند، مانند احساس افتادن با بی‌وزنی. گاهی این احساس در فرد وجود دارد که شخص دیگری در اتاق است، حتی زمانی که کسی در اتاق حضور ندارد. این توهم حسی معمولا با فلج خواب همراه هست، که می‌تواند با توهمات هیپناگوژیک همراه باشد. برای اکثر افراد، توهمات هیپناگوژیک با اختلال همراه نیست و بی‌ضرر در نظر گرفته می‌شود. با این حال، توهمات هیپناگوژیک در افراد مبتلا به اختلالات خواب شایع است.

5. اختلالات شنوایی

توهم شنوایی هم چنان می‌تواند در 16% از بزرگسالان با نقص شنوایی رخ دهد و این توهم می‌تواند به دو شکل باشد:

1. توهم ساده : وزوز گوش یا tinnitus
2. توهم پیچیده: شنیدن صداها و آواهای موسیقی

همانگونه که توهمات بینایی در بیماران کم‌بینا وجود دارد. توهمات شنوایی نیز در اغلب در بزرگسالان با اختلال شنوایی ممکن است. تحقیقاتی در این مورد صورت گرفته که نشان می‌دهد توهم شنوایی در بیماران مبتلا به اختلالات شنوایی شایع است و هر چه نقص شنوایی بیشتر باشد، احتمال تجربه توهم شنوایی نیز بشتر است.

چگونه توهمات شنیداری را متوقف کنیم

در صورت تجربه توهمات شنوایی در حین خواب رفتن (توهمات هیپنوگوژیک)، اگر موارد زیر را انجام دهید ممکن است تعداد آن‌ها کاهش یابد:

1. به اندازه کافی با کیفیت بخوابید
2. یک برنامه خواب منظم را دنبال کنید
3. از مصرف الکل و موادهای توهم زا اجتناب کنید

اگر توهمات شنوایی را به دلیل سلامت روانی یا بیماری عصبی تجربه می‌کنید، مهم است که با متخصصان مغز و اعصاب در مورد آن‌ها صحبت کنید. به غیر از دارو درمانی و گفتار درمانی، تکنیک‌های دیگری ممکن است به شما در مدیریت و مقابله با آن‌ها کمک کند، از جمله:

1. 1. 1. 1. تکنیک‌های حواس پرتی مثل گوش دادن به موسیقی با هدفون، ورزش، آشپزی یا انجام یک سرگرمی که ممکن است به آرام کردن صداها کمک کند.
         2. پیوستن به یک گروه حمایتی با سایر افرادی که توهمات شنوایی را تجربه می‌کنند.
         3. تکنیک‌های کنترل کردن، مانند نادیده گرفتن صداها یا ایستادن در مقابل آن‌ها.
         4. تراپی برای مدیریت توهمات: برای افراد مبتلا به بیماری‌های روانی که توهمات شنوایی را تجربه می‌کنند، مشاوره می‌تواند همراه با دارو کمک‌کننده باشد. مشاوره می‌تواند تکنیک‌های درمانی را آموزش دهد که هدف آن شناسایی و کنترل هیجانات، افکار و رفتارهای نگران کننده است. کار با یک متخصص سلامت روان، مانند روانشناس یا روانپزشک، می‌تواند برای شما و خانواده شما مفید باشد.
         5. داروهایی برای مدیریت توهمات شنوایی

روان‌پزشکان در صورتی دارو برای مدیریت توهمات شنوایی تجویز می‌کنند که بخشی از یک بیماری مزمن زمینه‌ای باشد. داروها عبارتند از:

1. داروهای اعصاب (ضد روان پریشی): این داروها ممکن است به کاهش شدت توهمات شنوایی در افراد مبتلا به اختلالات اسکیزوفرنی کمک کنند. داروی ضد روان‌پریشی کلوزاپین (Clozapine) موثرترین گزینه برای درمان علائم اسکیزوفرنی، از جمله توهمات است، اما می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی ایجاد کند که بر خون شما تأثیر می‌گذارد.
2. داروهای روانگردان: داروهای روانگردان، مانند داروهای ضد افسردگی و … می‌توانند به درمان توهمات شنوایی در افراد مبتلا به افسردگی عمیق کمک کنند.

طبق آمار ارائه شده توسط سازمان بهزیستی کشور، از هر 1000 نوزاد متولد شده در ایران، %7/2 آن‌ها مبتلا به کم  شنوایی هستند. به عبارت دیگر سالانه 3500 کودک مبتلا به کم شنوایی در کشور متولد می‌شوند (یعنی به طور میانگین روزانه 10 نفر). کم شنوایی می‌تواند بر رشد زبان و گفتار و در نتیجه مهارت‌های اجتماعی و برقراری ارتباط کودک اثر بگذارد. هرچه کم شنوایی زودتر تشخیص داده شده و درمان و مداخله زودتر آغاز شود، احتمال تأثیر منفی کم شنوایی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودک کم‌تر خواهد بود.
اکثر نوزادان دچار کم شنوایی، از والدین هنجار متولد می‌شوند. بنابراین با تولد نوزاد کم شنوا در یک خانواده، تمام اعضای خانواده باید آموزش‌های لازم جهت درک شرایط و مراقبت از این نوزاد را کسب کنند. هرچه اعضای خانواده اطلاعات بیشتری در مورد نیازهای کودک کم شنوا داشته باشند، بیشتر می‌توانند در زمینه یادگیری، بازی و برقراری ارتباط به او کمک کنند. به همین منظور در این بخش مباحثی در زمینه فرایند شنیدن و درک اصوات، کم شنوایی کودکان، علل، علائم، تشخیص و درمان این نوع کم شنوایی و همچنین اطلاعاتی در مورد برندهای برتر سمعک و وسایل کمک شنوایی مخصوص کودکان و قیمت سمعک های مختلف ارائه می‌شود.

کم شنوایی کودکان را می توان بر اساس فاکتورهای مختلفی طبقه¬بندی کرد. از جمله:

1- زمان ایجاد کم شنوایی:

کم شنوایی مادرزادی: این نوع کم شنوایی همانطور که از نامش پیداست، در هنگام تولد وجود دارد.
کم شنوایی اکتسابی: در این حالت نوزاد در هنگام تولد کم شنوا نیست؛ اما در طول زندگی کم شنوایی به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود.

2- محل وجود اختلال (نوع کم شنوایی):

کم شنوایی انتقالی: بیشترین میزان شیوع را در کودکان دارد. در این نوع کم شنوایی، عامل کم شنوایی در گوش خارجی یا میانی بوده و مانع رسیدن صدا به حلزون گوش می‌شود. مهم‌ترین علامت کم شنوایی انتقالی این است که فرد صدای خود را بلندتر از حد طبیعی می‌شنود؛ در حالی که سایر اصوات را کمتر می‌شنود. کم شنوایی انتقالی اغلب اوقات قابل درمان است و گاهی بطور خودبخودی رفع می‌شود؛ ولی در بیشتر موارد به درمان دارویی یا جراحی نیاز دارد.

علت کم شنوایی کودکان چیست؟

رایج‌ترین علل کم‌شنوایی انتقالی در کودکان عبارتند از:

1- جرم گوش (سرومن):

در بیشتر افراد در حالت طبیعی جرم گوش به صورت خودبخودی خارج می‌شود؛ اما گاهی به دلیل ترشح زیاد سرومن یا کند بودن فرایند خروج آن، سرومن در مجرای گوش جمع و فشرده می‌گردد. زمانی که جرم درون مجرای گوش فشرده و سفت شود، مجرای گوش را مسدود کرده و مانع رسیدن امواج صوتی به پرده تمپان می‌شود. این حالت، علاوه بر کم شنوایی موقتی ممکن است علائم دیگری مانند درد گوش، وزوز گوش، احساس پری در گوش و سرفه داشته باشد. هرگز برای تمیز کردن جرم گوش کودک، از گوش‌ پاک‌کن استفاده نکنید؛ زیرا با این کار جرم را به سمت پرده گوش هل داده و ممکن است به پرده گوش آسیب بزنید. در این موارد به متخصص گوش  و حلق  و بینی مراجعه کنید تا با تجویز قطره‌های مخصوص جرم گوش نرم شود و سپس از طریق شست‌وشوی گوش یا ساکشن جرم را خارج کند.

2- اوتیت مدیا (عفونت گوش میانی):

رایج‌ترین علت کم شنوایی در کودکان، عفونت گوش میانی است. بیش از 85% کودکان حداقل یک‌بار دچار اوتیت میانی می‌شوند. اوتیت مدیا ممکن است به دلیل بزرگ بودن لوزه سوم و اختلال عملکرد شیپور استاش که رابط بین گوش میانی و حلق است، ایجاد شود. همچنین در نوزادان، نحوه نادرست شیر دادن می‌تواند باعث ورود شیر به گوش میانی (از طریق شیپور استاش) و عفونت شود. عفونت‌های دستگاه تنفس فوقانی بر اثر استنشاق دود سیگار نیز این بیماری را ایجاد می‌کند. اوتیت مدیا ممکن است حاد باشد (یعنی ترشحات چرکی در پشت پرده گوش جمع شوند و به آن فشار وارد کنند) و یا مزمن باشد (در این مرحله ترشحات چرکی پرده گوش را پاره کرده و بیرون می‌ریزند. اگر علت اوتیت مدیا اختلال عملکرد شیپور استاش باشد، تا زمانی که این اختلال رفع نشود، عفونت‌های مکرر ایجاد خواهد شد که در طولانی مدت می‌تواند سبب کم شنوایی دائمی شود.

3- اوتیت خارجی:

اوتیت یا عفونت مجرای گوش که به عنوان “گوش شناگران” نیز شناخته می‌شود، نوعی عفونت باکتریایی یا قارچی است که بر اثر ماندن رطوبت در مجرای گوش بعد از حمام یا استخر ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند از طریق ورم و بستن مجرای گوش، کم شنوایی انتقالی موقت ایجاد کند.

4- شکاف کام:

این بیماری نوعی ناهنجاری مادرزادی است که از هز 900 نوزاد متولد شده، یک نفر به آن مبتلاست. این کودکان به دلیل عملکرد غیر طبیعی شیپور استاش مستعد ابتلا به اوتیت مدیا هستند که سبب کم شنوایی انتقالی می‌شود. در صورتی که اوتیت مدیا به طور مکرر رخ دهد، از طریق جراحی یک لوله‌ی کوچک در پرده گوش جایگذاری می‌شود تا بتواند به جای شیپور استاش تهویه گوش میانی را انجام دهد. بعضی از کودکان دچار شکاف کام و لب، مجرای گوش در دوران جنینی تشکیل نمی‌شود و جلوی پرده گوش بسته است که اصطلاحا” گفته می‌شود دچار «آترزی مجرای گوش» هستند.

5- بدشکلی‌های گوش خارجی و میانی:

این بدشکلی‌ها انواع مختلفی دارند:
● میکروشیا (گوش کوچک): در این حالت، لاله گوش کوچک‌تر از حد طبیعی است یا این که اصلا وجود ندارد. این اختلال معمولا” در یک گوش وجود دارد و در پسران بیشتر از دختران رخ می‌دهد. اغلب این کودکان تحت تحت جراحی قرار گرفته و در صورت لزوم لاله گوش مصنوعی برایشان پیوند زده می‌شود.

● آترزی (انسداد کامل مجرای گوش): علت آن معمولا” نقص کروموزومی، سرخجه مادرزادی یا استفاده از برخی داروها توسط مادر در دوران بارداری است. در این حالت ممکن است لاله گوش طبیعی باشد یا این که با میکروشیا همراه باشد. شیوع این اختلال بین 5-1 در هر 20000 نوزاد متولد شده است. در صورت امکان با جراحی مشکل برطرف می‌شود؛ ولی در غیر اینصورت کودک باید از سمعک‌های استخوانی استفاده کند.

● استئوزیس (باریک بودن بیش از حد مجرای گوش): این اختلال ممکن است مادرزادی باشد یا به صورت اکتسابی و بر اثر ضربه ایجاد شود.

● بدشکلی‌های گوش میانی: گوش میانی در سه ماهه اول جنینی تشکیل می‌شود؛ بنابراین هرگونه مشکلی در این دوران؛ مانند اختلالات ارثی، مصرف داروهای غیر مجاز و … می‌تواند باعث بروز بدشکلی گوش میانی شود. این بدشکلی‌ها اغلب شامل فقدان زنجیره استخوانی یا چسبندگی در قسمت‌های مختلف آن است که با جراحی درمان می‌گردد.

کم شنوایی حسی عصبی در کودکان: این نوع کم شنوایی ناشی از اختلال عملکرد حلزون گوش و یا عصب شنوایی بوده و اغلب در هنگام تولد، وجود دارد. از علل دیگر کم شنوایی حسی عصبی می‌توان به مواجهه طولانی مدت با صدای بلند و مصرف داروهای اتوتوکسیک اشاره کرد. این نوع کم شنوایی دائمی بوده و با دارو یا جراحی درمان نمی شود. بنابراین اغلب کودکان مبتلا به کم شنوایی حسی-عصبی کاندید کاشت حلزون و یا استفاده از سمعک هستند.

 رایج ترین علت های کم شنوایی حسی-عصبی در کودکان

رایج ترین علل کم شنوایی حسی-عصبی در کودکان عبارتند از:

1- عفونت‌ها:

عفونت‌های مادر در دوران بارداری و همچنین عفونت‌های بعد از تولد می‌تواند سبب کم شنوایی شود. ویروس‌هایی که معمولا” در کودکان عامل کم شنوایی هستند، عبارتند از: اوریون (شایع‌ترین عامل کم شنوایی حسی-عصبی یکطرفه در کودکان)، سرخک، آبله مرغان، آنفلوآنزا، دیفتری، کزاز، هپاتیت ب و مننژیت.
همچنین در صورتی که مادر در دوران بارداری به ویروس‌هایی مانند سیتومگالوویروس و سیفلیس آلوده شود، ممکن است خودش هیچ علامتی نداشته باشد؛ اما عوارضی از جمله کم شنوایی در نوزادش ایجاد شود.

2- مصرف داروهای اتوتوکسیک توسط مادر در دوران بارداری یا تجویز این داروها برای خود کودک:

این داروها بر حلزون و یا بخش تعادلی گوش داخلی اثر گذاشته و ممکن است باعث ایجاد کم شنوایی حسی-عصبی دائمی، سرگیجه، حالت تهوع و عدم تعادل شوند. کم شنوایی در این مورد معمولا” در هر دو گوش بوده و میزان آن می‌تواند ملایم تا شدید باشد. یک دسته مهم از داروهای اتوتوکسیک، آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی (کانامایسین، جنتامایسین، آمیکایسین و …) است که اغلب برای درمان عفونت‌ها در کودکان تجویز می‌شود. داروهای درمان زردی نوزادان یا داروهای شیمی درمانی نیز می‌توانند اتوتوکسیک باشند. در صورت تجویز داروهای اتوتوکسیک برای کودکان، باید ارزیابی‌های دوره‌ای شنوایی انجام شود تا در صورت مشاهده اثر دارو، تمهیدات لازم در نظر گرفته شود.

3- ضربه به سر و شکستگی استخوان جمجمه:

گاهی ضربه به پشت سر و قسمت گیجگاه باعث آسیب حلزون و کم-شنوایی حسی-عصبی می‌شود. البته ضربه ممکن است باعث گسیختگی زنجیره استخوانچه‌ای گوش میانی نیز شود که در اینصورت جراحی برای ترمیم آن‌ها لازم است.

4- مواجهه با نویز (کم شنوایی ناشی از نویز):

اسباب‌بازی‌های پرسروصدا و ترقه می‌توانند سبب آسیب شنوایی کودکان شوند. همچنین صدای زیاد بازی‌های کامپیوتری و گوش دادن به موسیقی با هندزفری بسیار خطرناک است. مطالعات نشان می‌دهند که این نوع کم شنوایی در پسران 5 برابر بیشتر از دختران است.
علاوه بر این، تکنولوژی‌هایی که در بخش NICU (بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان) استفاده می‌شوند هم ممکن است صدای بلندی داشته باشند. با توجه به این که کودکانی که بعد از تولد در دستگاه قرار می‌گیرند، برای تکامل ریه و جلوگیری از عفونت از داروهای اتوتوکسیک استفاده می‌کنند، آسیب‌پذیری بیشتری داشته و نویز ناشی از دستگاه‌ها می‌تواند بیشتر از کودکان عادی بر شنوایی آن‌ها اثر بگذارد.

5- ناهنجاری‌های مادرزادی گوش داخلی:

به دلایل مختلفی ممکن است ساختمان گوش در دوران جنینی به طور کامل تشکیل نشود. این ناهنجاری‌ها که به عنوان “آپلازی” شناخته می‌شوند، به سه دسته تقسیم می‌شوند:
– آپلازی میشل: عبارتست از ناهنجاری یا فقدان کامل گوش داخلی و عصب شنوایی. معمولا” ناشی از مصرف داروی «تالیدوماید» توسط مادر در دوران بارداری است؛ ولی در بعضی سندروم‌ها نیز دیده می‌شود. در این حالت کودک هیچ باقیمانده شنوایی ندارد. مزایای استفاده از سمعک در این کودکان محدود؛ اما ارزشمند است.
– آپلازی موندینی: فقط یکی از سه پیچ حلزون تشکیل می‌شود. بنابراین کودک فقط فرکانس‌های بالا را به صورت محدود می‌شنود و اصوات فرکانس پایین را نمی‌شنود. این کودکان کاندید کاشت حلزون هستند.
– آپلازی شیبه: شایع‌ترین نوع بدشکلی گوش داخلی است و اغلب پیچ پایه حلزون گوش را درگیر می‌کند. این کودکان ممکن است کمی شنوایی در فرکانس‌های پایین داشته باشند؛ ولی به دلیل کم شنوایی زیاد باید مداخلات توانبخشی هرچه سریع‌تر انجام شوند.

– کم شنوایی مختلط: این نوع کم شنوایی ترکیبی از کم شنوایی‌های انتقالی و حسی-عصبی است.

3- آستانه ی شنوایی (میزان کم شنوایی)

زمانی که شنوایی‌شناس ارزیابی شنوایی انجام می‌دهد، کم‌ترین شدت صوتی که کودک به آن پاسخ داده است را به عنوان آستانه در نظر می‌گیرد. در کودکان با شنوایی هنجار، آستانه شنوایی حداکثر 20-15 دسیبل است. صدای برگ‌های خشک در زیر پا یا درگوشی صحبت کردن افراد تقریبا” چنین شدتی دارد. اگر کودک نتواند چنین اصواتی را بشنود، احتمالا” کم-شنوایی خفیف دارد. اگرچه این میزان کم شنوایی خیلی ناچیز است؛ اما می‌تواند درک بخش‌هایی از گفتار را مختل کند و همین میزان کم شنوایی می‌تواند برای کودکی که از لحظه تولد یادگیری زبان و گفتار را آغاز می‌کند، بسیار دردسرساز باشد.

کم شنوایی کودک بر اساس آستانه‌های شنوایی او در یکی از طبقات ذیل قرار می‌گیرد:
– کم شنوایی خفیف: آستانه‌های شنوایی  25-15
(این میزان کم شنوایی ممکن است تا زمان غربالگری اول دبستان تشخیص داده نشود؛ زیرا کودک می‌تواند اصوات بلند را خوب بشنود و والدین درخواست کودک مبنی بر تکرار صحبت را اشتباها” به دلیل حواس‌پرتی او می‌دانند).

– کم شنوایی ملایم: آستانه‌های شنوایی 40-25
(این میزان افت شنوایی باعث می‌شود که کودک در مکالمات بخشی از گفتار گوینده را نشنود. این کودکان معمولا” دامنه لغات محدودی دارند، در درک معنی کلمات و یادگیری قواعد دستوری با مشکل مواجه هستند و به دلیل عدم تکامل گفتار افراد غریبه به سختی سخنان آن‌ها را متوجه می‌شوند)

– کم شنوایی متوسط: آستانه‌های شنوایی  41-55
– کم شنوایی متوسط تا شدید: آستانه های شنوایی  70-55
– کم شنوایی شدید:dB HL آستانه های شنوایی 90-70
– کم شنوایی عمیق: آستانه های شنوایی بیش از 90

4- فرکانس کم شنوایی (زیر و بمی)

فرکانس بر حسب هرتز (Hz) اندازه گیری می شود. شنوایی شناس، آستانه‌های شنوایی کودک را در فرکانس های 250، 500، 1000، 2000، 4000 و 8000 هرتز اندازه‌گیری می‌کند و سپس بر اساس این که آستانه‌های شنوایی در کدام ناحیه فرکانسی خارج از حد طبیعی است، کم شنوایی را در یکی از سه دسته زیر قرار می‌دهد:

• کم شنوایی فرکانس پایین (Low Frequency): در این حالت فرکانس‌های پایین (Hz 2000-250) دچار کم شنوایی هستند.
• کم شنوایی فرکانس بالا (High Frequency): فقط در فرکانس‌های بالا (KHz 8-4) کم شنوایی وجود دارد. کودک مبتلا به کم شنوایی متوسط در فرکانس‌های بالا، ممکن است بخش‌هایی از گفتار را درک نکند؛ اما صدای هلیکوپتر را از فاصله‌ی زیاد بدون هیچ مشکلی بشنود.
• کم شنوایی مسطح (Flat): در این حالت همه فرکانس‌های مورد بررسی، دچار افت شنوایی هستند.

5- گوش درگیر (یکطرفه یا دوطرفه بودن کم شنوایی):

• کم شنوایی یک‌طرفه: در این حالت فقط یک گوش دچار کم شنوایی بوده و گوش مقابل کاملا هنجار است.
• کم شنوایی دوطرفه: در این حالت هر دو گوش کم شنوایی دارند.

همواره، عدم پاسخ کودک به صحبت های شما، به معنای کم شنوایی او نیست. گاهی بعضی کودکان به دلیل عدم توجه ممکن است به شما پاسخی ندهند. اما اگر مطمئن هستید که کودک کاملا متوجه گفتار شما شده و پاسخی نمی‌دهد، باید به کم شنوایی او شک کنید. یکی از مهم ترین علائم کم شنوایی، تاخیر در تکامل گفتار و زبان است. سایر علائم ناهنجاری شنوایی کودکان عبارتند از:

• زمانی که فردی در حال صحبت کردن است، به او توجه نمی‌کند. به ویژه زمانی که عوامل حواس پرت کننده هم وجود داشته باشند.
• عدم وقوع رفلکس استارتل (پلک زدن، محکم مکیدن شیر، گرد شدن چشم ها و …) در هنگام شنیدن اصوات بلند و ناگهانی
• نشستن در فاصله کم نسبت به تلویزیون زمانی که ولوم صدای تلویزیون برای سایر افراد خانواده کافی است.
• افزایش خیلی زیاد صدای تلویزیون یا رادیو.
• عدم پاسخ به اصواتی مانند صدای تلفن و یا حرکت مداوم سر و عدم تشخیص جهت منبع صدا.

اگر کودک شما یک یا چند مورد از فاکتورهای زیر را دارد، احتمال ابتلا به کم شنوایی در او بیشتر است. بنابراین لازم است کودک به طور دوره ای تحت ارزیابی شنوایی قرار گیرد.

نوزادان: تولد تا 28 روزگی

رد شدن در غربالگری شنوایی بدو تولد در بیمارستان؛

•  تاریخچه خانوادگی کم شنوایی حسی-عصبی ارثی در کودکی؛
•  عفونت‌های مادر در دوران بارداری مانند سیتومگالوویروس، سرخجه، سیفلیس، هرپس یا توکسوپلاسموز؛
•  بدشکلی‌های جمجمه، سر و صورت؛
•  وزن کمتر از 1500 گرم در زمان تولد،
•  زردی بالا در حدی که نیاز به تعویض خون داشته باشد؛
•  مصرف برخی داروها مانند آمینوگلیکوزیدها (آنتی بیوتیک‌هایی مانند جنتامایسین) در چندین مرحله و یا همراه با داروهای ادرارآور که اثرات سمی بر سیستم شنوایی دارد)
•  مننژیت باکتریایی
•  امتیاز سلامت عمومی (آپگار) بین 4-0 در یک دقیقه اول تولد و یا 6-0 در 5 دقیقه بعد از تولد.
•  یافته‌های مرتبط با سندروم هایی که با کم شنوایی حسی-عصبی همراه هستند.

کودکان: 29 روز تا دو سال

نگرانی در مورد تأخیر در برقراری ارتباط یا تکامل زبان و گفتار؛

•  مننژیت باکتریایی یا سایر عفونت‌هایی که سبب کم شنوایی حسی-عصبی می‌شوند؛
•  وارد شدن ضربه به سر به گونه‌ای که باعث از دست دادن هوشیاری یا شکستگی جمجمه شود؛
•  اوتیت میانی با ترشح (اوتیت مدیای مزمن) مکرر به مدت سه ماه یا بیشتر؛

حساسیت حلزون گوش یک نوزاد همانند افراد بزرگسال است؛ اما کودک باید یاد بگیرد که چگونه از شنوایی خود استفاده کند. یکی از ابتدایی‌ترین و راحت‌ترین مهارت‌های شنیداری که می‌توانید در کودک خود مشاهده کنید، مکان‌یابی است. مکان‌یابی عبارتست از توانایی تشخیص و توجه به منبع صدا. چون ما از طریق دو گوش (به صورت دوگوشی) می‌شنویم، می توانیم اصوات را با دقت بسیار بالایی مکان یابی کنیم. به طور کلی، نوزادان زمانی که صدای بلندی را می شنوند، حرکت کرده یا چشم هایشان را باز می کنند. این به عنوان “رفلکس استارتل” شناخته می شود و اصوات خیلی بلند باید این واکنش را برانگیزند. زمانی که کودک تقریبا 6-5 ماهه است، شما می توانید با ایجاد اصوات آرام در پشت سر یا طرفین او در حالی که به روبرو نگاه می کند، ببینید که آیا درست مکان یابی می کند یا نه. بدین منظور یک جغجغه یا سوت را آرام به صدا درآورده و ببینید که کودک به سمت آن می چرخد یا نه.

همچنین با دانستن روند رشد زبانی کودکان هنجار و مقایسه عملکرد کودک خود با آن، می توانید در صورت وجود اختلال در رشد کودک، پیگیری های لازم را آغاز کنید. این روند را در جدول زیر می بینید:

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در مقایسه با موارد جدول، حداقل 3 ماه تاخیر در رشد زبان دارد، حتما” در اولین فرصت با مراجعه به شنوایی شناس وضعیت شنوایی او را ارزیابی کنید.

فرزندم از چه سنی باید از سمعک استفاده کند؟

6 ماهگی برای گذاشتن سمعک خیلی زود نیست؟

آیا سمعک کم­شنوایی او را درمان می­کند؟

آیا سمعک کم­شنوایی او را بدتر نمی­کند؟

آیا سمعک برایش وابستگی ایجاد نمی­کند؟

چه نوع سمعکی برای فرزندم مناسب است؟

آیا نمی­شود از سمعک­های نامرئی استفاده کند؟

موضوع سمعک برای گروه سنی شیرخواران و کودکان همواره برای والدین مبحث ناخوشایندی است و دغدغه­‌‌های زیادی را در ذهن آن­ها ایجاد می‌­کند. در واقع باید به آن­ها حق داد که همواره نگران فرزند خود باشند و به دنبال پیدان کردن جواب سوالات خود و انتخاب بهترین گزینه برای فرزند دلبند خود باشند. نکته حائز اهمیت در زمینه کم­‌شنوایی و سمعک کودکان، سن زبان­‌آموزی است. در سنین کودکی مغز انسان بیشترین ظرفیت یادگیری را دارد و بایستی تا حد امکان بیشترین تحریک را دریافت کند تا به حداکثر کارآیی و عملکرد خود در سنین بالاتر دست‌­یابد. به همین دلیل باید در زمینه خدمات توانبخشی و سمعک کودکان نکات بیشتری را نسبت به دیگر گروه‌­های سنی مد نظر قرار داد تا بتوان به بهترین خروجی دست یافت. در این مقاله در صدد پاسخگویی به سوالاتی که ممکن است برای والدین کودکان و شیرخواران کم­شنوا ایجاد شود هستیم.

سن بحرانی چیست؟

مغز کودک از روز اول به تحریک صوتی نیاز دارد تا تشخیص صداها و تشخیص گفتار را بیاموزد. در صورت برخورداری از نعمت شنوایی، آن‌ها با تشخیص صدای والدین و خواهر و برادرهای خود در خانه شروع می کنند. توانایی شنیدن صدای والدین نه تنها بر رشد گفتار و زبان موثر است، بلکه موجب ایجاد احساس امنیت و راحتی کودک در دنیای جدید و نیز برقراری تعامل با والدین و محیط پیرامونش می­شود. کودکان نیز از طریق شنیدن اطلاعات مهم زیادی را دریافت می کنند که آن‌ها را از نظر فکری و اجتماعی تحریک می کند.

از سوی دیگر آن دسته از ارتباطات عصبی که امکان درک گفتار را فراهم می­‌کنند صرفا با قرار گرفتن در معرض محرکات شنیداری تکامل پیدا خواهند کرد. رشد و تکامل این ارتباطات در سال‌­های اولیه زندگی کودک با سرعت بسیار زیادی شکل می­گیرد. به عبارت بهتر، فرصت طلایی تشکیل ارتباطات عصبی مربوط به گفتار و زبان، دو تا سه سال زندگی انسان است، به ویژه 6 تا 12 ماه ابتدایی. اگز کودک این سن بحرانی و این دوره طلایی را به دلیل عدم بهره­‌مندی از حس شنوایی از دست بدهد، رشد زبان و گفتار وی به شدت دچار آسیب جبران ناپذیری خواهد شد. همه شیرخواران صرف نظر از وضعیت شنوایی آن­ها از سن 4 الی 6 ماهگی شروع به صداسازی­هایی می­کنند که فاقد معنی است و مقدمه­ای برای شروع تولید گفتار است. اینکه این صداسازی­های بی معنی در مسیر فراگیری گفتار قرار بگیرد یا خیر، بستگی به شنوایی شیرخوار دارد. به عبارت بهتر اگر شنوایی نرمال باشد و کودک در محیط پیرامون خود صداهایی مشابه آنچه خود تولید می‌­کند را بشنود رفته رفته به شکل معنادارتری صداسازی می­کند. برای مثال بین 6 الی 10 ماهگی ممکن است هجاهای معناداری مانند “ما” یا “با” را تولید کند. اما اگر شیرخوار کم­‌شنوا باشد و در همان ماه­‌های ابتدای تحریک صوتی مناسبی از محیط دریافت نکند، این پتانسیل مغز خاموش شده و وارد مرحله بعد که تولید صداهای معنادار هست نخواهد شد.

به دلیل اهمیت این مسئله از سال 1960به تدریج در سراسر جهان، برنامه غربالگری، تشخیص و ومداخله زودهنگام مشکلات شنوایی نوزادان و شیرخواران اجرایی شده است. در این برنامه، قانون 1، 3 ، 6 مطرح می­شود. به این معنا که همه نوزادان باید طی یک ماه اول تولد تحت غربالگری شنوایی قرار بگیرند. در صورت وجود احتمال کم­‌شنوایی و عدم حصول نتیجه مورد قبول در مرحله اول، باید تا پیش از اتمام 3ماهگی برای آن‌­ها ارزیابی تشخیصی کم‌­شنوایی انجام شود و در صورت تایید کم­شنوایی بایستی تا پیش از شروع سن زبان­آموزی، برای آن­ها مداخلات توانبخشی لازم از جمله دریافت سمعک و تشکیل پرونده کاشت حلزون صورت پذیرد. به طور خلاصه باید گفت هر زمان که محرز شود شیرخواری مبتلا به کم‌­شنوایی آست باید برای دریافت سمعک اقدام کند و هیچ سنی برای انجام این مهم زود نیست.

سمعک یا کاشت حلزون؟

پاسخ به این سوال کاملا تخصصی است و امکان شرح کامل آن در این مقاله نمی­گنجد. اما به طور کلی عواملی مانند نوع کم­‌شنوایی، میزان آن، یکطرفه یا دوطرفه بودن و … باید توسط متخصصین تیم کاشت حلزون بررسی شون. هم چنین به دلیل اینکه فرآیند کاشت حلزون یک عمل تهاجمی به شمار می­رود در صورت تشخیص وجود کم‌­شنوایی تمامی شیرخواران باید در ابتدا یک دوره آزمایشی از سمعک استفاده نمایند و پیوسته رشد و پیشرفت مهارت­‌های شنیداری آن­ها پایش شود. اگر سمعک برای آن­ها کارایی کافی را داشته باشد که به استفاده از آن ادامه خواهند داد اما در صورت پاسخگو نبودن سمعک، باید شیرخوار وارد پروسه دریافت کاشت حلزون شود. بعلاوه لازم به ذکر است که در برخی موارد مانند کودکان مبتلا به آترزی لاله گوش، که امکان استفاده از سمعک‌­های معمول نیست باید از انواع دیگر سمعک مانند سمعک‌­های استخوانی یا سمعک‌­های کاشتی استفاده نمود. تعیین نوع سمعک مورد نیاز هر کودک با توجه به شرایط ویژه هر فرد، به عهده متخصصین شنوایی­‌شناسی است.

مراحل دریافت سمعک

در ابتدا باید با انجام ارزیابی­‌های تخصصی میزان و نوع کم‌­شنوایی شیرخوار یا کودک تعیین شود و سپس متناسب با نیاز هر فرد تجویز مناسب صورت پذیرد. معمولا برای انجام ارزیابی شنوایی از مجموعه‌­ای از ازمون­‌های رفتاری، الکتروفیزیولوژیک و فیزیولوژیک استفاده می‌­شود. در ارزیابی‌­های رفتاری واکنش شیرخوار به سطوح شدتی مختلف صداها بررسی می­‌گردد تا کم­ترین سطح شدتی که برای وی قابل شنیدن است تعیین گردد. ارزیابی‌­های فیزیولوژیک نیز عبارتند از آزمون تمپانومتری، آزمون رفلکس آکوستیک و OAE. در ازمون تمپانومتری، هدف بررسی صحت ساختار و عملکرد گوش میانی، پرده تمپان و احتمال وجود عفونت­ می­باشد. آزمون رفلکس آکوستیک نیز به عنوان مکمل سایر تست­‌ها اطلاعات دقیقی در رابطه با وضعیت گوش میانی و وضعیت شنوایی در اختیار می­گذارد. تست OAE نیز با بررسی دقیق حلزون گوش، اطلاعات ارزشمندی در رابطه با نوع کم­شنوایی به دست می­دهد. در ارزیابی­‌های الکتروفیزیولوژیک مانند ABR  و ASSR  میزان کم­‌شنوایی کودک تعیین خواهد شد. به طور کلی در ارزیابی شنوایی هرگز به نتیجه یک آزمون نباید اکتفا نمود و بایستی حتما با انجام مجموعه‌­ای از ارزیابی­‌ها و در کنار هم گذاشتن ر نتایج به جمع­‌بندی نهایی رسید.

در گام بعدی باید سمعک متناسب با نیاز شنیداری کودک تهیه شود. شکل و اندازه سمعک برای والدین اهمیت بسیاری دارد. برای انتخاب بهترین و مناسب‌ترین سمعک، باید والدین را از عواقب ناشی از انتخابشان آگاه کرد. لازم است که بدانند شاید در برخی موارد ظاهر سمعک مطلوب باشد اما ویژگی­‌های الکتروآکوستیکی متناسب با شرایط فرزندشان را نداشته باشد و عملا تاثیر چندانی در فرآیند رشد زبان و گفتار کودک نگذارد و صرفا سبب از دست رفتن دوره طلایی رشد زبان و گفتار شود. به طور کلی برای همه کودکان و شیرخوارانی که نامزد دریافت سمعک­‌های معمول می­شوند، باید از سمعک پشت گوشی استفاده نمود. اما قدرت سمعک بستگی به میزان کم­‌شنوایی کاربر دارد. در گام بعدی، لازم است که ابتدا قالب گوش شیرخوار تهیه شود. به این منظور شنوایی شناسان یک ماده خمیری را به داخل کانال گوش کودک تزریق می‌­کنند تا قالب اولیه گوش را تهیه نماید. سپس قالب اولیه به لابراتوار ارسال شده تا قالب اصلی سمعک ساخته شود. می­توان سمعک و قالب را در انواع رنگ‌های مختلف سفارش داد تا از جذابیت بصری برای ایجاد انگیزه استفاده از سمعک استفاده نمود. فرآیند ساخت قالب و تهیه سمعک ممکن است یک الی دو هفته طول بکشد.

در جلسه بعد که قرار است برای اولین بار سمعک بر روی گوش کودک قرار داده شود، واکنش­‌های کودک به صدا بررسی خواهد شد و یک بار دیگر ارزیابی شنوایی رفتاری متناسب با سن کودک با وجود سمعک انجام خواهد شد. به این ترتیب می‌­توان از تنظیمات سمعک و کارامدی آن اطمینان حاصل کرد. گام بعدی آموزش به والدین است. نحوه گذاشتن و برداشتن سمعک، نحوه کنترل باقیمانده باتری سمعک و تعویض آن، نحوه بررسی روزانه صحت عملکرد سمعک و روش کلی استفاده و کار با سمعک به طور کامل برای والدین شرح داده خواهد شد. در این مرحله باید والدین را آگاه نمود که لازم است در تمام ساعات بیداری کودک سمعک او روشن باشد تا مانند همسالان خود، حداکثر تحریک شنوایی را دریافت نماید.

روال استفاده از سمعک

سمعک‌های کودکان باید روزانه بررسی شوند، به خصوص برای کودکانی که خیلی کوچک هستند و نمی توانند به شما بگویند که مشکلی وجود دارد. در ابتدا باید از پر بودن باتری سمعک مطمئن شد. برای این منظور دستگاه‌­های تست باتری در اختیار کاربران قرار داده می‌­شود تا بتوانند از باقیمانده باتری سمعک مطلع شوند. سپس باید صحت عملکرد سمعک  را بررسی نمود. به این منظور سمعک را روشن کرده و آن را دد مشت نیمه باز گرفته تا از سوت کشیدن سمعک مطمئن شویم. ممکن است صدای سوت سمعک شنیده نشود یا ضعیف باشد. که در قدک اول باید قالب را بررسی نمود تا از تمیز بودن مجرای خروجی صدای آن اطمینان حاصل کرد. اگر قالب کثیف شده باشد یا جرم گوش در مجرای آن تجمع کرده باشد، باید با ابزارهایی که در اختیار والدین قرار داده شود قالب را تمیز کرده و مجددا صدای سمعک چک شود.

بهتر است که هر روز یک برنامه روتین برای گذاشتن سمعک نوزاد یا کودک در نظر گرفته شود. برای مثال پس از گذاشتن سمعک در گوش کودک، برای چند دقیقه کودک را در آغوش گرفته تا احساس امنیت و آرامش دریافت کند و با سمعک نیز ارتیاط مثبت برقرار نماید. اگر کودک کنجکاو هست و پیوسته می­خواهد سمعک را از روی گوشش بردارد باید با ملایمت در عین حال با قاطعیت سمعک را در جای خود بگذارید تا به تدریج کودک متوجه شود که سمعک به کجا تعلق دارد. اگر کودک شما به طور مکرر سمعک یا گوش‌های خود را می کشد، ممکن است نشانه‌ای از ناراحتی ناشی از یک قالب گوش نامناسب باشد. فوراً به شنوایی شناس فرزندتان مراجعه کنید تا متوجه شوید که آیا مشکل از قالب است یا اینکه صدای سمعک برای کودک زیاد می‌­باشد.

لازم به ذکر است که دریافت سمعک صرفا به یک یا دو جلسه ختم نمی‌­شود و لازم است به طور دوره­ای و براساس یک برنامه منظم برای ارزیابی ­شنوایی و نیز کنترل سمعک به شنوایی شناس خود مراجعه نموده تا بهترین و بیشترین نتیجه را از فرآیند توانبخشی شنوایی حاصل شود.

سمعک یک گوشی یا دوگوشی؟

در شیرخواران و کودکان مبتلا به کم­‌شنوایی دوطرفه، حتما باید تجویز سمعک نیز دوگوشی باشد. چرا که بخش‌­های از سیستم شنوایی برای رشد و فراگیری عملکرد نرمال خود، نیازمند دریافت سیگنال از هر دو گوش هستند. برای مثال، مکان‌­یابی منبع صدا یکی از عملکرد­های دو گوشی سیستم شنوایی است. به این معنا که این امر بر اساس مقایسه شدت و زمان رسیدن صدا به دو گوش انجام می‌­شود. از این رو بسیار اهمیت داره که در سال‌­های ابتدایی زندگی کودکان تحریک شنیداری دو گوشی دریافت نمایند، خواه با سمعک خواه با کاشت حلزون و یا آمیزه­ای از هر دو؛ تا مسیرهای عصبی مرتبط با پردازش­‌های شنیداری دوگوشی رشد و نمو هنجار داشته باشند.

آسیب ناشی از کم‌­شنوایی یکطرفه در کودکان و شیرخواران، کمتر از کم­‌شنوایی دو طرفه نیست و علاوه بر مسیرهای پردازش شنوایی دوگوشی، مسیرها و عملکرد­های دیگر را نیز تحت‌­الشعاع قرار خواهد داد. برای مثال درک گفتار در محیط­‌های دارای نویز زمینه­‌ای را به شدت متاثر خواهد کرد و این مسئله می‌­تواند در عملکرد تحصیلی و رشد روانی‌­اجتماعی کودکان خود را نشان دهد. در چنین محیط­‌هایی کودک نیاز دارد تلاش زیادی برای شنیدن و گوش دادن کند، به همین دلیل ظرفیت آن دسته از منابع شناختی مغز (مانند توجه و حافظه) که باید در زمینه تمامی پردازش­‌های مربوط به یادگیری استفاده شود کاهش می­یابد و در نتیجه کودک خیلی زودتر از همسالان هنجار خود دچار خستگی عصبی می­‌شود. استفاده شوند از دیگر عوارض کم‌­شنوایی­‌های یکطرفه در کودکان، تاخیر رشد زبان و گفتار می­باشد.

کم شنوایی دو طرفه خفیف و یا ملایم در کودکان عوارضی همچون کم­‌شنوایی یکطرفه به دنبال خواهد داشت. برای مثال در پوهش‌­های متعدد مشخص شده که این نوع کم‌­شنوایی بر عملکرد تحصیلی کودکان تاثیر قابل توجهی دارد.  دراین موارد استفاده از سمعک­‌های معمول، دستگاه FM، تغییر در مکان نشستن در کلاس می­تواند کمک کننده باشد.

اگر به هر دلیلی در سال­‌های ابتدایی زندگی برای کودک مبتلا به کم­شنوایی یکطرفه سمعک تهیه نشود، باید پیوسته ارزیابی شنوایی دوره‌­ای برای آن­‌ها انجام شود. چرا که احتمال پیشروی و بدتر شدن سنوایی در سه الی چهار سال ابتدایی وجود دارد. همچنین ممکن است کم‌­شنوایی در آغاز یکطرفه بوده اما به تدریج گوش دیگر نیز درگیر کم‌­شنوایی شود.

چه نوع سمعکی؟

·         سمعک پشت گوشی یا سمعک جیبی

سمعک‌­های پشت گوشی صدا را در سطح گوش‌­های کودک قرار می­‌گیرد، به همین جهت اطلاعات دریافتی آن شباهت بیشتری به حالت شنوایی طبیعی دارد. از سوی دیگر سمعک‌­های جیبی که روی لباس کودک نصب می­‌شوند، نویز لباس و نویز مربوط به بدن و حرکات فرد را نیز دریافت می­‌کنند که این مسئله کیفیت صدا را تحت تاثیر می‌­گذارد. خصوصا در شیرخواران که عمدتا در حالت درازکش و خوابیده قرار دارند. به علاوه در سمعک‌­های پشت گوشی احتمال نفوذ غذا یا استفراغ به داخل سمعک وجود دارد. از این رو بهتر است صرفا در مواقعی که استفاده از سمعک پشت گوشی وجود ندارد به سراغ سمعک­‌های جیبی رفت.  برای مثال در کودکان مبیتلا به فلج مغزی که نیازمند حمایت سر هستند، این حمایت به عنوان مانعی برای انتقال صحیح صدا به سمعک پشت گوشی خواهد بود و یا ممکن است در اثر تماس مداوم با سمعک پشت گوشی نویز قابل توجهی تولید کند و کیفیت صدا را تحت‌­الشعاع قرار دهد.

·         سمعک پشت گوشی یا داخل گوشی

گوش شیرخواران و کودکان بسیار باریک و کوچک است، در نتیجه جای‌گذاری سمعک­‌های داخل گوشی بسیار دشوار خواهد بود. از سوی دیگر سرعت رشد گوش در سال­‌های اول زندگی بسیار زیاد است، به همین دلیل در صورت تهیه سمعک داخل گوشی پیوسته باید پوسته سمعک را تعویض نمود تا احتمال بیرون افتادن سمعک از گوش و سوت کشیدن آن را برطرف کرد. هم چنین هزینه تعویض پوسته سمعک داخل گوشی به مراتب بیشتر از هزینه تعویض قالب در سمعک­‌های پشت گوشی است. از سن 8 الی 10 ساالگی به بعد رشد گوش کندتر می­‌شود که می­توان به سمت سمعک‌­های داخل گوشی رفت اما باز هم لازم است که معایب دیگر این سمعک­‌ها را برای والدین خاطر نشان کرد.

کودکان کم‌­شنوا به ویژه در سنین مدرسه به دستگاه FM نیاز دارند که امکان تعبیه سوکت رابط در سمعک‌­های داخل گوشی وجود ندارد. دستگاه FM یک میکروفون مجزا دارد که بر روی لباس معلم قرار می­‌گیرد و صدای وی را پیش از آمیخته شدن با نویز و دیگر صداهای محیطی مستقیما به سمعک کودک انتقال می­‌دهد و به این ترتیب امکان درک گفتار بهتر را برای کودک فراهم می­آورد. به علاوه در اکثر سمعک­‌های داخل گوشی، به ویژه در گروه سنی کودکان، امکان تعبیه مدار تله‌­کویل وجود ندارد. سیستم تله کویل از دیگر گزینه‌­های کمکی است که در کلاس­‌های درس، سالن­‌های سینما و یا دیگر اماکن عمومی کاربرد دارد و صداهای اصلی را از طریق سیگنال مغناظیسی مستقیما به سمعک انتقال می‌­دهد و کیفیت سیگنال دریافتی را به شدت افزایش می­‌دهد.

از دیگر معایب سمعک داخل گوشی، می­توان به آسیب‌­پذیری بالای ان اشاره کرد. پوسته این سمعک­‌ها بسیار نازک و ظریف است و احتمال شکستن آن در تمامی کاربران در همه گروه‌های سنی وجود دارد. اما در کودکان به دلیل فعالیت بیشتر آن‌­ها این احتمال بالاتر است. شکستن سمعک در داخل کانال گوش ممکن است موجب زخم شدن دیواره کانال شود. یکی دیگر از معایب سمعک داخل گوشی در کودکان و شیرخواران، احتمال بلعیدن سمعک به دلیل کوچک بودن آن می-باشد.

·         نوع قالب در سمعک پشت گوشی

به طور کلی صدای سمعک پشت گوشی را می­توان از طریق دو نوع قالب سخت و نرم به داخل گوش انتقال داد. همه نگرانی­‌های مطرح در رابطه با پوسته سمعک داخل گوشی در رابطه با قالب سخت نیز وجود دارد و احتمال شکستن آن در اثر فعالیت زیاد و جنب و جوش کودکان بالاست. از این رو برای این گروه سنی، استفاده از قالب­‌های نرم سیلیکونی ارجحیت دارد. چرا که جایگذاری آن برای کودکان با درد و ناراحتی کمتری همراه است و نیز به دلیل استقرار کامل و کیپ‌شدن قالب در کانال احتمال سوت کشیدن سمعک به شدت کاهش می­یابد. شاید در بزرگسالان تغییر رنگ قالب­‌های نرم به علت استفاده طولانی مدت یکی از دغدغه‌­های کاربران باشد اما در کودکان به دلیل نیاز به تعویض قالب به صورت پیوسته این مسئله فاقد اهمیت است.

ویژگی­‌های کلیدی سمعک مناسب کودکان

1. اندازه و راحتی سمعک

ساختار گوش کودکان و شیرخواران بسیار کوچک­تر و ظریف­تر از بزرگسالان است، به همین جهت انتخاب سمعک متناسب یکی از مهم­ترین اولویت‌­هاست. بسیاری از سمعک‌های مدرن در اندازه‌ها و رنگ­های مختلف عرضه شده­اند تا حداکثر راحتی را برای کاربران این گروه سنی فراهم آورند. با این حال اگر سمعک برای کودک بزرگ باشد و به خوبی روی گوش او قرار نگیرد می­توان از هدبندهای نخی برای نگه داشتن آن در جای مناسب استفاده کرد. فقط باید دقت داشت که هدبند، روی میکروفون سمعک را نپوشاند. به علاوه برای اطمینان از خارج نشدن سمعک از گوش کودک و گم شدن آن می­توان از بندهای نگهدارنده سمعک نیز استفاده نمود و یک سر این بند به سمعک و سر دیگر آن به لباس کودک متصل می­شود تا در حین فعالیت سمعک کودک روی زمین نیفتد.

2. مقاومت در برابر آب

یکی دیگر از ویژگی­‌های حائز اهمیت در انتخاب سمعک مناسب برای کودکان و شیرخواران، مقاومت آن در مقابل آب و گردو خاک است. برای مثال در شیرخواران که عمدا در حالت دراز کش هستند احتمال ریختن استفراغ روی سمعک وجود دارد، به همین جهت باید حتما سمعکی انتخاب شود که مقاومت بالایی در مقابل نفوذ چنین مواردی را داشته باشد. به منظور بررسی مقاومت سمعک در برابر آب، باید کد IP (محافظت از نفوذ) را مشاهده نمود. معمولا به شکل IP 68 نوشته می­شود. عدد اول به محافظت در برابر ذرات جامد مانند گرد و غبار و شن اشاره دارد که بالاترین سطح آن، 6 است، به این معنی که دستگاه دارای مقاومت کامل است. رقم دوم نشان دهنده مقاومت در برابر آب است. اکثر سمعک‌­های امروزی دستگاه‌های شنوایی مدرن، به عدد 8 دست یافته­‌اند. به این معنی که سمعک توان مقاومت در مقابل نفوذ آب در عمق یک متری را دارد.

3. قابلیت­‌های اتصال

سمعک­‌های مدرن اغلب مجهز به گزینه اتصال بلوتوثی و وایرلس به انواع لوازم الکترونیک دیگر مانند تلویزیون، گوشی­های هوشمند و دیگر لوازم کمک شنیداری مانند سیستم FM هستند که به کاربران امکان حضور فعال در محیط­های مختلف را می­دهد و به راحتی می­توانند همانند دیگر همسالان خود در اکثر فعالیت­های آموزشی و تفریحی مشارکت فعال داشته باشند. بعلاوه والدین از طریق اپلیکیشن ها موجود بر روی گوشی خود می­توانند تنظیمات سمعک را تغییر دهند.

سیستم FM از دیگر ابزارهای کارآمد برای کودکان به ویزه در سنین مدرسه به شمار می­رود. اساس عملکرد این سیستم انتقال صدای فرد گوینده به صورت مستقیم به سمعک می­باشد. به این شکل که یک میکروفون در اختیار فرد گوینده قرار داده می­شود و صدای او از طریق امواج رادیویی به گیرنده موجود در سمعک منتقل می­گردد. در نتیجه صدای گفتاری به نویزهای موجود در محیط آغشته نخواهد شد و با کیفیت بسیار بالایی در اختیار کاربر قرار داده می­شود. در محیط های آموزشی که همواره سر و صدا و نویز زمینه در محیط وجود دارد، سیستم FM به شدت کارآیی دارد و کمک قابل توجهی به بهبود درک گفتار کودکان می­کند.

4. امکان تعیین برنامه­های متعدد

کودکان به ویژه در سنین مدرسه در موقعیت­های شنیداری متنوعی قرار می­گیرند، از کلاس درس آرام تا زمین­های بازی شلوغ.  این امر ایجاب می­کند که امکان تغییر تنظیمات سمعک متناسب با شرایط کودک وجود داشته باشد. در سمعک­های هوشمند این تغییرات به صورت اتوماتیک و توسط خود سمعک در محیط­های مختلف اعمال می­شوندو در مدل­های رده پایین­تر امکان تعریف چندین برنامه برای محیط­های مختلف وجود دارد که بر حسب نیاز کودک و یا والدین برنامه را تغییر می­دهند تا به تنظیمات مورد نظر برسند.

5. فناوری تله کویل

فناوری تله کویل یک مدار الکترومغناطیسی در سمعک است که توانایی دریافت سیگنالهای مغناطیسی موجود در محیط را دارد. در برخی محیط­های عمومی مانند کلاس­های درس یا سالن سینما سیستم لوپ وجود دارد که صداها را به شکل سیگنال مغناطیسی در محیط پخش می­کنند و کاربران سمعک­های مجهز به مدار تله کویل با قرار گرفتن در چنین محیط­هایی، سیگنال را به طور مستقیم  و بدون آغشته شدن به نویز­های محیطی دریافت خواهند کرد. در حقیقت به جای دریافت صدا از طریق میکروفون، صدا توسط مدار تله کویل و به شکل الکترومغناطیسی دریافت می­شود. این فناوری به بهبود توانایی درک گفتار به ویژه در محیط‌های شلوغ کمک کننده است.

نکات ایمنی دررابطه با سمعک کودکان

1. بلعیدن باتری و سمعک

حتما باید باتری­‌ها را (چه نو و چه مصرف شده) از دسترس کودکان، به ویژه کودکان زیر سه سال، دور نگه داشت. در مواردی دیده شده که کوک حین بازی با سمعک خود، باتری آن را درآورده و آن را بلعیده است. بهم همین جهت حتما باید در سمعک کودکان زائده مخصوصی در زیر درب باتری برای پیشگیری از باز شدن توسط کودک، در نظر گرفته شود یا به هر طریقی از امکان باز شدن راحت درب باتی پیشگیری شود.

در صورتی که والدین احتمال بلعیده شدن باتری سمعک را می‌­دهند باید بی­درنگ به پزشک مراجعه کنند. پزشکان با استفاده از روش‌­های تصویربرداری می­‌توانند متوجه این مسئله شوند. در صورت تائید بلعیده شدن باتری، والدین باید طی 24 الی 72 ساعت خارج شدن باتری از دستگاه گوارشی را تائید کنند. وادار کردن کودکن به استفراغ توصیه نمی‌­شود چرا که ممکن است موجب بیرون آمدن باتری از معده و گیر کردن آن در مری شود که احتمال سوزش شیمیایی مری را به دنبال خواهد داشت.

2. انفجار باتری

والدین باید در نظر داشته باشند که باتری­های یکبار مصرف قابل شارژ نیستند و به هیچ عنوان نباید آن‌­ها را در دستکاه شارژر قرار داد، چون احتمال انفجار باتری وجود دارد. بعلاوه از انداختن باتری در اتش نیز باید پرهیز شود زیرا احتمال انفجار باتری وجود دارد.

3. افت شنوایی ناشی از نویز

گرچه تمامی سمعک‌­های دیجیتال دارای مدار کنترل کننده سطح شدت صدای خروجی هستند، اما باید در نظر داشت مواجه با نویزهای بلند مانند سر و صدای انفجار ترقه حتی در افراد کم‌­شنوا نیز می­تواند آسیب‌­رسان بوده و موجب بدتر شدن آستانه‌­های شنوایی شود.

کدام برند سمعک برای کم شنوایی کودکان مناسب است؟

اتیکن

یکی از شرکتهای پیشتاز در زمینه ارائه سمعک اطفال، شرکت اتیکن است. اتیکن دو نوع سمعک Play XP و Xceed Play را به ترتیب ترتیب برای کودکان مبتلا به کم­شنوایی­ ملایم تا شدید و کم­شنوایی شدید تا عمیق ارائه نموده است. این سمعک­ها از نظر تکنولوژی مورد استفاده جزء بالاترین رده­های سمعک­های هوشمند دنیا به شمار می­روند. در ادامه به تفصیل به شرح این دو نوع سمعک می­پردازیم.

• • سمعک Oticon Play PX که به طور خاص برای کودکان طراحی شده است، اولین سمعک کودکان در جهان با تکنولوژی شبکه عصبی عمیق (DNN) است، به عبارت بهتر با 12 میلیون صحنه صدای واقعی آموزش دیده تا یاد بگیرد که چگونه صداها را بیشتر شبیه به مغز پردازش کند. این سمعک­ها مجهز به فناوری MoreSound Intelligence هستند که کمک می­کند تا مغز اصوات را راحت‌تر از هم تفکیک کرده و روی آنچه مهم­تر است تمرکز کند. بعلاوه در هر ثانیه 500 مرتبه محیط شنیداری را اسکن می­کند که بتواند اصوات را با دقت بالاتری انالیز نماید. همچنین به سرعت تنظیمات خود را در پاسخ به تغییرات محیطی اعمال می­کن تا کودک بیشترین بهره را از مکالمات ببرد. طیف گسترده ای از ویژگی های اتصال را ارائه می دهد که می تواند در توانایی کودکان برای یادگیری، معاشرت و لذت بردن از زندگی اطرافشان تفاوت ایجاد کند.

• سمعک‌­های Play PX از نظر قابلیت ارتباط وایرلس با دیگر لوازم الکترونیک بسیار پیشرفته هستند و امکانات زیادی را در اختیار کاربر می­گذارند. برای مثال EduMic (نام اختصاصی سیستم FM در شرکت اتیکن) یکی از ابزارهایی است که درکلاس درس کاربرد دارد و امکان دسترسی مستقیم به صدای معلم را از طریق یک ریموت میکروفون وایرلس فراهم می­آورد. به این ترتیب اثرات سوء ناشی اکوی صدا، شلوغی و ازدحام فضای کلاس و فاصله از معلم را به حداقل می­رساند. ارتباط وایرلس با انواع گوشی­های موبایل هوشمند نیز امکانات متعددی در اختیار کاربران می­گذارد. برای مثال صدای تماس تلفنی به شکل مستقیم به هر دو سمعک منتقل می­ود و نیازی به استفاده از خود گوشی موبایل یا هندزفری نیست. بعلاوه از دکمه­های موجود بر روی سمعک هم می­توان برای پاسخ دادن، رد کردن و پایان دادن به تماس ها استفاده نمود. سمعک­های Oticon Play PX در دو مدل شارژی و معمولی (غیر شارژی) ارائه شده­اند. هم­چنین مدل شارژی دارای دو حالت با شارژر رومیزی استاندارد و با شارژر هوشمند قابل حمل و اختیاری است. شارژر رومیزی بسیار  قدرتمند بوده که فقط با سه ساعت شارژ، مب­توان از سمعک برای یک روز کامل استفاده کرد. شارژر هوشمند قابل حمل نیز ابزار مناسبی برای مسافرت به شمار می­رود. در صورت شارژ کامل آن، می­تواند شارژ مورد نیاز سمعک را حداقل برای سه روز تامین نماید. این سمعک­ها در 12 رنگ جذاب و متنوع ارائه شده­اند.
• سمعک Oticon Xceed Play برای افت-های شنوایی شدید و عمیق تعبیه شده­اند. از نظر تکنولوژی پردازش صدا و قابلیت ارتباطات وایرلس همانند سمعک­های Play PX هستند اما فقط غیرقابل شارژ هستند . باید از باتری یکبار مصرف برای آن استفاده نمود.