بهبود کم شنوایی انتقالی با سمعک

در مورد انواع مختلف کم شنوایی در مقاله ای جدا صحبت خواهیم کرد. کم شنوایی های مختلف، از نظر نیاز به سمعک برخوردهای متفاوتی را می طلبند. یکی از انواع کم شنوایی ها “کم شنوایی انتقالی” است که در آن ضایعه در مجرای گوش، پرده تمپان یا استخوانچه های گوش میانی قرار دارد.
اولویت اول مداخله در ضایعات انتقالی، مداخله پزشکی است. یعنی ابتدا پزشک باید در مورد درمان قطعی بیمار مبتلا به کم شنوایی انتقالی اظهار نظر کند.
به عنوان یک دستورالعمل کلی، هر بیماری که کم شنوایی انتقالی دارد، باید از متخصص گوش و حلق و بینی نامه ای مبنی بر این که درمان طبی برای بیمار انجام شده و یا انجام نمی شود و تجویز سمعک لازم است، داشته باشد. به همین دلیل شنوایی شناس پس از انجام ارزیابی و تائید کم شنوایی انتقالی، بیمار را به پزشک متخصص ارجاع می دهد.
در ضایعات انتقالی، فقط مسیر انتقال صدا دچار اختلال است. به همین دلیل تنها با تقویت صدا، فرد کاملا رضایت خواهد داشت و عملکرد شنیداری اش بهبود می یابد.

تجویز سمعک در پرده تمپان پاره (پرفوره)

پرفوراسیون پرده تمپان تجویز سمعک را با مشکل مواجه می کند. زیرا در این حالت قالب سمعک مجرای گوش را مسدود می کند و از طرفی به دلیل پارگی پرده تمپان مخاط مرطرب در گوش افزایش یافته و احتمال عفونت گوش بیشتر می شود.
در این حالت سمعک داخل گوشی تجویز نمی شود زیرا رطوبت درون گوش سبب می شود رسیور آن بسوزد و هزینه تعویض رسیور نیز زیاد و تقریبا نزدیک به قیمت سمعک کامل است. بنابراین بیمار نمی تواند به صورت مکرر سمعک را تعمیر کند.
پس باید سمعک به صورت باز باشد یا قالب آن ونت داشته باشد که این هم مستلزم این است که میزان کم شنوایی بیمار چنین اجازه ای را بدهد. زیرا در تجویز باز میزان فیدبک زیاد است و گاهی برنامه حذف فیدبک سمعک نیز پاسخگوی این مشکل نیست.

تجویز سمعک در بیمار مبتلا به اتواسکلروزیس

اتواسکلروزیس عبارتست از رسوب کلسیم بر روی اجزاء گوش میانی. تجویز سمعک در بیمار مبتلا به اتواسکلروزیس نسبت به سایر ضایعات انتقالی، پیش آگهی بهتری دارد زیرا پرده تمپان سالم است و کانال گوش نیز کاملا طبیعی می باشد و بنابراین قالب سمعک به راحتی درون گوش قرار می گیرد. همچنین از آنجا که می توان سمعک داخل گوشی تجویز کرد، راضی کردن بیمار به استفاده از سمعک راحت تر است.
گفتیم که در ضایعات انتقالی، در صورت امکان درمان ضایعه در اولویت قرار دارد. بنابراین فرد مبتلا به اتواسکلروزیس باید جراحی شود. اگر فقط استخوانچه های گوش میانی درگیر شده باشند، پس از جراحی میزان فاصله بین آستانه های AC و BC کاهش می یابد ولی به طور کامل از بین نمی رود. گاهی پس از جراحی فرد باید از سمعک استفاده کند.