گوش شناگر|علت، علائم و درمان

احتمالا بیماری گوش شناگر تا کنون از سوغاتی های تلخ تعطیلات ساحلی‌تان بوده است. این بیماری اغلب با غوطه ور شدن در اقیانوس یا استخر رخ می دهد، اما در حقیقت شما می‌توانید در خشکی نیز به این بیماری دچار شوید. در ادامه این مقاله از سمعک اقدسیه با ما همراه باشید.

بیماری گوش شناگر یا اوتیت خارجی بر قسمت خارجی گوش یعنی کانال گوش تاثیر می گذارد. کانال گوش از سوارخ بیرونی شروع می شود و تا پرده گوش ادامه پیدا می کند.

گوش شناگر چیست؟

به‌صورت خلاصه به عفونت مجرای گوش خارجی، گوش شناگر می‌گویند. این عفونت اغلب توسط آبی که در گوش باقی می‌ماند، ایجاد می‌شود. زیرا محیطی مرطوب برای رشد باکتری‌ها در کانال گوش ایجاد می‌کند. هم‌چنین، مواردهایی که منجر به گوش شناگر می‌شوند، داخل کردن انگشت، گوش پاک کن و سایر اشیاء در گوش می‌باشد. چرا که به لایه نازک پوستی آسیب می‌رساند و باکتری‌ها راهی برای ورود از این طریق پیدا می‌کنند. درمان سریع این بیماری می‌تواند به جلوگیری از عوارض و عفونت‌های جدی‌تر کمک کند.

این مهم نیست که چگونه به بی بیماری گوش شناگر مبتلا شدید. مهم آن است که به علائم آن آگاه باشید و هر چه زود تر برای درمان آن اقدام کنید. بیماری گوش شناگر یک عفونت خارجی است، عفونتی در کانال گوش شما ( لوله ای که از سوراخ گوش تا پرده گوش امتداد دارد) می باشد. این عفونت با عفونت شایع گوش که اغلب پس از سرماخوردگی اتفاق می افتد بسیار متفاوت است. عفونت گوش پس از سرماخوردگی را عفونت میانی گوش یا اوتیت میانی میگویند که در عمق گوش و جلو پرده گوش اتفاق می افتد. بیماری گوش شناگر معمولا توسط باکتری یا ویروس و قارچ ایجاد می شود. علائمی که ممکن است به آن دچار شوید:

• خارش در گوش
• درد، که می‌تواند شدید شود
• مشکل در شنوایی (که با متورم شدن مجرای گوش، صدا خفه به نظر می‌رسد)
• تخلیه چرک از گوش

یکی از راه‌های تشخیص نوع عفونت گوش این است که اگر هنگام کشیدن یا فشار دادن لاله گوش، گوشتان درد کرد، احتمالا به گوش شناگر مبتلا هستید.

علائم بیماری گوش شناگر چیست؟

هنگامی که دچار گوش شناگر شدید، چه بعد از استخر و یا به دلیل عفونت در زمانی که در خشکی بودید (علائم بیماری در هر صورت مشابه است). ممکن است متوجه علائم زیر شوید:

• احساس خارش در داخل گوش
• درد شدید در گوش
• درد گوش به هنگام تکان دادن سر یا کشیدن آرام لاله گوش
• حساسیت در داخل گوش
• خارج شدن مایع از گوش
• ترشحات زرد رنگ و بدبو
• کم شنوایی موقت ( صدا ها خفه به نظر می رسند)
• گوش مسدود شده و احساس پری در گوش
• قرمزی و تورم در گوش خارجی
• تب خفیف

علت مبتلا شدن به گوش شناگر چیست؟

در اکثر مواقع، گوش شما با میکروب هایی که سبب ایجاد گوش شناگر و عفونت خارجی می شود، مبارزه می کند. جرم گوش سپر دفاعی در برابر آسیب‌هایی که مجرای گوش را تحدید می کند، می باشد. جرم گوش شما، رشد میکروب ها را سخت می کند. پس شما باید سپاس گزار وجود جرم گوشتان باشید.

اما اگر پوست خراشیده باشد، میکروب‌ها می‌توانند وارد کانال گوش شما شوند و سبب عفونت شوند. برخی از دلایل رایج ابتلا به گوش شناگر شامل:

• دخول در گوش: اگر از گوش پاک کن، انگشت، گیره مو، درب خودکار یا هر چیز دیگری برای تمیز کردن گوش خود استفاده می‌کنید، می‌تواند جرم‌های محافظ گوش را بمالد یا پوست شما را خراش دهد. حتی هدفون‌ها گوش‌گیرها و سمعک‌ها نیز می‌توانند این تاثیر را مخصوصا در استفاده طولانی مدت داشته باشند.
• رطوبت حبس شده در گوش: گیر کردن آب در مجرای گوش شما پس از شنا، غوطه ور شدن در وان آب گرم و یا حتی دوش گرفتن و حمام کردن، می تواند مقداری از جرم گوش را از بین ببرد و پوست را نرم کند، که این مورد می تواند ورود میکروب ها را آسان تر کند.

آب و هوای مرطوب و عرق نیز می توانند همین مشکل را ایجاد کند. میکروب ها مکانی گرم و مرطوب را برای رشد دوست دارند.

بنابراین رطوبت حبس شده در گوشتان برای آن ها عالی هستش.

چیزهای دیگری نیز می توانند در گوش شناگر نقش داشته باشند، مانند:

• سن شما: در حالی که گوش شناگر ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، در کودکان و نوجوانان بیشتر شایع است.
• کانال های گوش باریک: بچه ها اغلب کانال های گوش کوچکی دارند که به خوبی تخلیه نمی شود.
• واکنش ها و شرایط پوستی: گاهی اوقات محصولات مو، لوازم آرایشی و جواهرات می توانند پوست شما را تحریک کنند و مشکلات پوستی مانند اگزما و پسوریازیس بوجود آورند که احتمال ابتلا به گوش شناگر را افزایش دهند.

عوارض گوش شناگر

در اکثر مواقع، گوش شناگر پس از دو روز پس از شروع درمان شروع به بهبود می کند. اما در بعضی مواقع ممکن است بدتر شود یا منجر به مشکلات دیگری شود، مانند:

گوش شناگر طولانی مدت ( عفونت خارجی مزمن): این زمانی است که گوش شناگر در عرص 3 ماه از بین نمی رود. که درصورت باکتری، قارچ، آلرژی یا بیماری های پوستی می تواند اتفاق بیفتد. پزشک ممکن است نیاز به آزمایش نمونه ای از مایع در گوش شما داشته باشد تا به شما در تصمیم گیری بهترین درمان کمک کند.
سایر عفونت ها: در بعضی مواقع، باکتری می تواند به عمق پوست یا سایر قسمت های بدن شما گسترش یابد. یکی از بیماری های نادر عفونت خارجی بدخیم است. زمانی اتفاق می افتد که عفونت به استخوان و غضروف سر شما منتقل شود. این یک مورد اورژانسی است و بیشتر افراد مسن مبتلا به دیابت و افراد مبتلا به HIV یا سایر مشکلات سیستم ایمنی دیده می شود.

درمان این عفونت ها با آنتی بیوتیک های قوی تر، از طریق دهان یا از طریق سوزن (IV) است.

چگونه به بیماری گوش شناگر مبتلا نشویم؟

خشک نگه داشتن گوش ها موثر ترین عامل جلوگیری از گوش شناگر هستش. گوش شناگر زمانی اتفاق می افتد که آب در کانال گوش شما حبس شده و مکانی برای تکثیر باکتری ها و قارچ ها ایجاد کند. راهای خشک کردن عبارتند از:

• هنگام شنا از گوش گیر تمیز استفاده کنید.
• قرار دادن گوله های پنبه ایی در گوش هنگام شستن مو
• استفاده از یک حوله خشک برای خشک کردن گوش پس از حمام
• تخلیه آب از گوش با چرخاندن سر به این طرف و آن طرف و کشیدن لاله گوش
• استفاده از سشوار برای خشک کردن آب در گوش

از گوش های خود محافظت کنید

• چیزی وارد کانال گوش خود نکنید
• در آب های آلوده شنا نکنید
• اگر از هدفون استفاده می کنید یا از سمعک استفاده می کنید، حتما آنها را قبل از قرار دادن در گوش خود تمیز کنید.
• آموزش لازم برای تمیز نگه داشتن سمعکتان را دریافت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت مشاهده علائم عفونت گوش، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. اگر احساس سرگیجه یا زنگ زدن در گوش دارید به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است مشکل جدی تری داشته باشد که باید معاینه شوید. مخصوصا اگر موارد زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید. پزشک میتواند دارویی را پیشنهاد کند که به شما تسکین دهد.
• ضایعه روی پوست سر یا نزدیک گوش. ممکن است درماتیت سبوره‌ یا زوناداشته باشید. پزشک می تواند درمان توصیه کند.