عفونت گوش(اتیت مدیا)

عفونت گوش میانی (acute otit media) یک بیماری است که اغلب به علت سرماخوردگی ایجاد می شود. ویروس ها از طریق حفره نازوفارنکس وارد گوش میانی می شوند و غشای مخاطی پرده تمپان ملتهب می شود که نتیجه آن تغییر در فشار گوش میانی است که باعث کاهش توانایی ارتعاشات پرده گوش و کیفیت انتقال صدا می شود. تقریبا 80% از کودکان عفونت گوش میانی را در قبل از 5 سالگی تجربه می کنند و حدود 1 درصد از همه بزرگسالان سالانه دچار عفونت گوش می شوند. بنابرین برای جلوگیری از بوجود آمدن عفونت گوش چه می توان انجام داد؟

علائم عفونت گوش میانی

علایم عفونت گوش بسیار ناخوشایند می باشند:

1. درد همواره یکی از آنها می باشد.
2. تب نیز یکی از علایم بیماری است.
3. و در بسیاری از موارد علائم ثانویه مثل الگوی خواب ضعیف، خارش، تحریک پذیری و استفراغ را نیز دارند.
4. به عبارت دیگر وقتی فردی عفونت گوش می گیرد انتظار داریم که علائم تند و آزاردهنده در وی شکل بگیرد (مانند تنخویی، پرخاشگری و استرس و ...).

علل عفونت گوش میانی

باکتری ها و ویروس های زیر عوامل ایجاد کننده عفونت گوش میانی هستند:

• استرپتوکوک پنومونیه: می تواند باعث ایجاد ذات الریه شود.
• هموفیلوس آنفلوانزا: می تواند باعث التهاب در ناحیه گوش و حلق و بینی شود.
• استرپتوکوک بتاهمولیتیک: می تواند منجر به سپسیس، مننژیت ، یا ذات الریه شود به خصوص در نوزادان نارس.

تشخیص عفونت گوش

خوشبختانه اکثریت عظیمی از عفونت های گوش را می توان با پزشکی مدرن درمان کرد. اولین گام در این فرایند این است که دقیقا تشخیص داده شود که آیا بیمار از یک عفونت رنج می برد یا موارد دیگری مانند آلرژی باعث این آزاردهندگی شده است. برای این کار پزشک داخل گوش بیمار را با اوسکوپ معاینه می کند که در صورت وجود داشتن التهاب یا هرگونه مشکل دیگری به راحتی قابل مشاهده است. برای اطمینان بیشتر از بیمار تست تمپتنومتری گرفته می شود که برسی کامل پرده گوش و گوش میانی است و با دقت 100% پزشک را از وجود هرگونه عارضه مطلع می کند.

درمان و پیشگیری عفونت گوش

هنگامی که تشخیص کامل داده شد و اطمینان به عمل آمد که فرد از عفونت گوش میانی رنج می برد مرحله بعدی تصمیم گیری درباره نحوه درمان است. خوشبختانه درمان عفونت گوش کار سختی نمی باشد و همه نوع عفونت درمان می گردد. عفونت در بیماران به شکل های متفاوتی هستند اما درمان برای اکثر بیماران مشابه می باشد.

1. در مرحله اول ممکن است بعضی از آنتی بیوتیک ها برای کنترل و دفع باکتری هایی که باعث عفونت شده اند تجویز گردند.
2. "مدیریت" درد بخش مهمی از درمان است که برای این امر از کمپرس گرم و یا برخی از مسکن ها مثل ایبوبرفن استفاده می شود.
3. در برخی موارد بویژه در کودکان ممکن است پزشک از لوله های گوش استفاده کند. این درمان شامل قرار دادن لوله (ونت) در درون پرده گوش می باشد که به وسیله آن مایعات از گوش میانی مکیده شود. این فرایند ممکن است مدتها طول بکشد و لوله برای هفته ها یا ماه ها در داخل گوش باقی بماند.

پیشگیری:

عفونت گوش هر ساله میلیون ها انسان را درگیر می کند. با وجود این همه آنها معمولا درمان می شوند. در اغلب موارد می توان با حفظ استاندارد های بهداشتی، ایمن سازی کودکان، و دوری از دود سیگار از عفونت گوش جلوگیری کرد.

درمان های خانگی برای عفونت گوش

چندین درمان خانگی برای عفونت گوش وجود دارد:

• درمان خانگی بسیار محبوب استفاده از پیاز است. پیاز دارای خواص ضد باکتریای است. پیاز ریزخورد شده را درون کیسه ای کوچک ریخته و داخل مجرای گوش قرار دهید تا عفونت گوش را کاهش دهد (از ریختن پیاز خورد شده به صورت مستقیم درون گوش خودداری شود).
• سیب زمینی را هم می توان به صورت مشابه استفاده کرد با این تفاوت که سیب زمینی اول باید جوشانده شود و سپس پودر شود.
• گزینه سوم استفاده از لامپ مادون قرمز درخشان برروی گوش است.

اگر علایم حاد باشد به شدت توصیه می شود که به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.

عوارض عفونی شدن گوش

عوارض عفونت گوش میانی در افراد مختلف متفاوت است. هرچند که عوارض عفونت گوش میانی بسیار نادر هستند اما در صورت بروز بسیار بسیار خطرناک می باشند.

• یک عارضه رایج ماستوئیدیت می باشد که به التهاب بخش ماستوئید گوش اطلاق می شود.
• یکی دیگر از عوارض عفونت گوش پارگی پرده گوش و دررفتگی استخوانچه های گوش میانی است که درصورت بروز باعث کم شنوایی دائمی در فرد می شود.

عفونت گوش میانی و استفاده از سمعک

در طی دوره های عفونت گوش میانی سمعک ها می توانند کمک کننده باشند، این امر مخصوصا برای کودکان 2-4 ساله بسیار حیاتی است که در طول دوره درمان شان از سمعک هم به صورت موقت استفاده کنند که آسیبی به رشد زبان و گفتار آنها وارد نشود. اگر عفونت گوش در فرد، کم شنوایی دائمی به وجود آورده باشد آنگاه توصیه می شود که فرد به صورت دائمی از سمعک استفاده کند. سمعک مناسب در این موارد سمعک پشت گوشی هستند و همچنین سمعک های open ، اما به هیچ وجه توصیه به استفاده ازسمعک داخل گوشی نمی شود. در حقیقت فقط سمعک هایی توصیه می شوند که هوای کافی را برای گوش فراهم کنند. هنگامی که یک عفونت مزمن گوش میانی باعث از دست رفتن مقداری از شنوایی بشود، سمعک کمک می کند که این اختلالات را جبران کند و فرد را به مشارکت فعال در جامعه برگرداند. برای آگاهی از قیمت سمعک به صفحه مربوطه آن مراجعه کنید.

عفونت گوش کودکان

اغلب کودکان زیر 6 سال یکبار دچار عفونت گوش میانی شده اند. تقریبا 50 % درصد کودکان زیر 1 سال و 80 % کودکان زیر 3 سال این بیماری را تجربه می کنند. بزرگترین نگرانی این است که شکایات کودک جدی گرفته نشود و این شرایط بلند مدت شود. این امر می تواند به سرعت باعث کم شنوایی دائمی در کودک شود.

موارد زیر نشان می دهد که کودک شما آسیب دیده است:

1. افزایش دمای بدن (تب).
2. کودک دائما به گوش های خود دست می زند.
3. درد در ناحیه شکم.
4. بزرگ شدن لوزه ها: در نوزادان و کودکان نوپا که اغلب دارای عفونت گوش میانی هستند بزرگ شدن لوزه ها رخ می دهد. علائم زیر تعیین می کنند که لوزه ها باید برداشته شوند یا نه: مشکلات تنفسی از طریق بینی، تجمع مایع پشت پرده گوش، عفونت مکرر گوش میانی در یک سال.
5. کودکانی که والدین سیگاری دارند بیشتر در معرض عفونت گوش میانی قرار می گیرند.
6. همچنین کودکانی که سابقه ابتلا به عفونت گوش دارند بیشتر از سایرین در معرض خطر عفونت مجدد گوش هستند.