خوب است بدانید که تنهایی و انزوا به عنوان اپیدمی معرفی شده است و این بدین معناست که این عارضه بسیار جدی و همه گیر می باشد. سازمان بهداشت جهانی تنهایی و انزوا را به عنوان “بحران سلامتی همه گیر” (Public Health Crisis) معرفی می کند. البته این اسامی و القاب قبل از شیوع ویروس کرونا بیان شده بودند. متأسفانه در حال حاضر به دلیل فاصله گذاری های اجتماعی، روند گسترش این اپیدمی سریع تر شده است.
چرا تنهایی و انزوا به عنوان “بحران سلامت” تلقی می شود؟!
علت این نامگذاری این است که تنهایی و انزوای اجتماعی با موارد زیر ارتباط مستقیم دارد:
- افزایش 70-60 درصدی احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب؛
- افزایش 50 درصدی احتمال ابتلا به آلزایمر؛
- افزایش 32 درصدی احتمال وقوع سکته های قلبی و مغزی؛
- افزایش 29 درصدی احتمال ابتلا به بیماری های قلبی؛
- حتی گزارش شده است که تنهایی و انزوا سبب مرگ زودهنگام می شود.
چه عواملی سبب تنهایی و انزوا می شوند؟! چگونه می توان با آن ها مقابله کرد؟!
موارد بسیاری سبب بروز این اختلال می شوند؛ اما مهم ترین آن ها “کم شنوایی” است. اصولا” انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند که در محل کار، خانواده، رستوران، مهمانی ها و … نیازمند برقراری ارتباط با همنوعان خود می باشند؛ اما وجود کم شنوایی، توانایی آن ها در برقراری ارتباط را به چالش می کشد. تصور کنید که در یک جمع دوستانه در حال صحبت در مورد موضوعی هستید؛ اما شما 30% از صحبت ها را درک نمی کنید. چه اتفاقی می افتد؟! چون کمتر می شنوید و از طرفی نمی توانید مدام از گویندگان بخواهید که بخشی از حرف هایشان را تکرار کنند، سعی می کنید کمتر در چنین تجمعاتی حاضر شوید. این کاهش رغبت برای حضور در مکالمات جمعی به مرور زمان باعث منزوی شدن شما می گردد. جالب است بدانید که این پروسه اصلا طولانی نیست و فاصله ی بین شروع کم شنوایی و منزوی شدن فرد مبتلا، تنها چند ماه می باشد.
این عارضه تنها در جمع های شلوغ خود را نشان نمی دهد. به عنوان مثال زمانی که فیلم می بینید، بخشی از دیالوگ آن را متوجه نمی شوید و این باعث می شود که کمتر فیلم ببینید. یا در ادارات و بانک ها صحبت های کارمندان را به راحتی درک نمی کنید و ترجیح می دهید از فرد دیگری بخواهید که کارهای اداری شما را انجام دهد. همه این موارد سبب می شوند که شما سعی کنید در چنین موقعیت های آزاردهنده ای قرار نگیرید و در نهایت تنهایی را بر فعالیت اجتماعی ترجیح دهید. از طرفی در جامعه ی پیشرفته ی امروزی که می توان بسیاری از کارها مانند خرید، یا کارهای اداری را از طریق اینترنت انجام داد، فرد کم شنوا راحت تر می تواند از برقراری ارتباط اجتماعی خودداری کند و این بروز تنهایی و انزوا را شدت می بخشد.
چگونه از بروز تنهایی و انزوای ناشی از کم شنوایی جلوگیری کنیم؟
امروزه کم شنوایی به راحتی با سمعک و سایر وسایل کمک شنوایی قابل کنترل است. افراد مبتلا می توانند با استفاده از سمعک های پیشرفته ی امروزی، به راحتی در مکان های خلوت و شلوغ، عملکرد شنیداری همانند افراد هنجار داشته باشند و بنابراین از حضور در جمع دوستان و خانواده خجالت نمی کشند. می توان گفت که قیمت سمعک در مقایسه با تحول بزرگی که در زندگی فرد کم شنوا ایجاد می کند، بسیار ناچیز است.
همچنین هرچه مداخله شنوایی زودتر انجام شود، میزان موفقیت آن و رضایت بیمار بیشتر خواهد بود. مطالعات نشان می دهند افرادی که سمعک دریافت می کنند، اغلب می گویند :”اگر می دانستم که سمعک تا این حد بر کیفیت زندگی من اثر می گذارد، قطعا” زودتر اقدام می کردم”.
