تمپانومتری یک ارزیابی فیزیولوژیک و آبجکتیو از عملکرد انتقال مکانیکی صوت توسط ساختارهای گوش میانی به عنوان تابعی از تغییرات فشار هوا در مجرای گوش است. این آزمون با استفاده از دستگاه "ایمیتانس ادیومتری" (تمپانومتر) انجام می شود. این دستگاه فشارهای مختلف هوا را به گوش اعمال کرده و عملکرد گوش میانی را بررسی می کند. نمودار ثبت شده نیز "تمپانوگرام" نامیده می شود.

پروب تمپانومتر که درون مجرای گوش قرار می گیرد، مهم ترین جزء دستگاه است که سه تیوب (شلنگ) در آن قرار دارد:
اهداف تمپانومتری
با استفاده از تمپانوگرام، می توان موارد زیر را مشخص کرد:
برای انجام این آزمون، بیمار بر روی صندلی می نشیند. شنوایی شناس بعد از اتوسکوپی و انتخاب کاف مناسب، هدفون دستگاه را روی سر بیمار قرار داده و پروب را درون مجرای گوش او قرار می دهد. پس از کیپ شدن پروب در گوش، دستگاه محرک صوتی را ارائه کرده و تغییرات فشار گوش را بررسی می کند و نتیجه تست بر روی نمایشگر آن ثبت می شود. بیمار لازم نیست کار خاصی انجام دهد. او فقط باید آرام و بی حرکت بنشیند و سعی کند در حین اجرای آزمون آب دهانش را قورت ندهد.
تفسیر تمپانوگرام بر اساس چهار فاکتور انجام می شود که عبارتند از:
معروف ترین طبقه بندی تمپانوگرام به شرح ذیل است:
- نوع A: قله تمپانوگرام در فشار طبیعی قرار دارد. این دسته سه زیر مجموعه دارد که عبارتند از:
- An: هم فشار و هم دامنه تمپانوگرام طبیعی است.
- Ad: فشار طبیعی است؛ اما دامنه بیشتر از حد نرمال است. این مورد در حالتی که سختی گوش میانی به دلیل ضایعه ای مانند نئوتمپان (نازک شدن پرده گوش به دلیل پاره شدن و سپس ترمیم شدن) یا گسیختگی زنجیره استخوانی گوش میانی و ... کاهش یافته باشد، مشاهده می شود.
- As: فشار طبیعی است؛ اما دامنه کمتر از حد نرمال است. این مورد در حالتی که سختی گوش میانی به دلیل ضایعه ای مانند اتواسکلروزیس، تمپانواسکلروزیس، کلستئاتوما و ... افزایش یافته باشد، مشاهده می شود.
- نوع B: در این حالت، تمپانوگرام اصلا قله ندارد؛ یعنی دامنه ی آن به قدری کاهش یافته است که نمودار مانند یا خط صاف می باشد. این نوع تمپانوگرام اغلب در افراد مبتلا به اوتیت میانی همراه با ترشح دیده می شود. همچنین در صورت پارگی پرده گوش، تمپانوگرام به صورت یک خط صاف بوده و حجم مجرای گوش بیشتر از حد طبیعی نشان داده می شود.
- نوع C: صرف نظر از دامنه، قله در فشارهای خیلی منفی قرار دارد. این نوع تمپانوگرام معمولا" در اختلالات شیپور استاش دیده می شود.
همواره باید قبل از انجام تمپانومتری، اتوسکوپی انجام شود. زیرا:
همچنین همانطور که قبلا گفتیم، بیمار باید در حین انجام تست، آرام و بی حرکت باشد، صحبت نکند و سعی کند آب دهانش را قورت ندهد؛ چون با خمیازه کشیدن، حرف زدن و ... شیپور استاش باز شده و پرده گوش حرکت می کند. در نتیجه ثبت عملکرد گوش میانی توسط دستگاه با خطا مواجه می شود.
بهتر است نوزادان در هنگام انجام تست در حال شیر خوردن نباشند و خواب باشند تا حرکت نکنند.
همانطور که قبلا گفتیم، شنوایی شناس نتایج تمام ارزیابی های شنوایی را در کنار هم بررسی کرده و سمعک مناسب را برای بیمار انتخاب می کند. در صورتی که نتایج تمپانومتری ناهنجار باشد، فرد کم شنوایی انتقالی دارد و قبل از تجویز سمعک، باید درمان های لازم انجام شود و در صورتی که پس از درمان ضایعه، باز هم کم شنوایی باقی ماند، سمعک تجویز می شود. قیمت سمعک و تکنولوژی سمعک نیز بستگی به نوع اختلال و میزان آسیب شنوایی دارد. به عنوان مثال در صورت اختلال عملکرد شیپور استاش، فرد به طور مکرر دچار عفونت گوش می شود و اغلب پس از مدتی پرده گوش به دلیل عفونت پاره می شود. به منظور جلوگیری از عفونت گوش، پس از ترمیم پرده، یک تیوب پلاستیکی (Ventilation tube (VT)) در آن قرار می دهند تا تهویه گوش میانی به درستی انجام شود. افراد دارای VT بهتر است از سمعک پشت گوشی استفاده کنند تا ترشحات گوش به سمعک آسیب نرساند.
بیشتر بخوانید: در صورت تمایل برای مطالعه بیشتردر مورد بیماری های گوش، می توانید به این بخش مراجعه کنید.